ME
NU

Mezmurlar

 




Mezmurlar (Zebur) ile dua edelim!

 


133 Mezmurdan: Bak覺n! Ne iyidir

70 Mezmurdan: Ya Rab, sana s覺覺n覺yorum

42 Mezmurdan: Geyik akarsular覺 nas覺l özlerse

71 Mezmurdan: Ey Tanr覺, adaletini krala

(84 Mezmurdan) Ey Her eye egemen Rab

(98 Mezmurdan) Yeni bir ilahi okuyun Rab’be

襤aya'dan (12,2-6 ) Allah benim kurtar覺c覺md覺r

(125 Mezmurdan) Rab sürgünleri Siyon’a geri

(25 Mezmurdan) Ya Rab, yollar覺n覺 bana öret

(93 Mezmurdan)  Rab egemenlik sürüyor

(18 Mezmurdan) Seni seviyorum

(146 Mezmurdan) Rab’be övgüler sunun

(16 Mezmurdan) Koru beni, ey Tanr覺   



(襤stersen, bu hafta boyunca, u ilahi okuyabilirsin)

 

 




133  Mezmurdan: Bak覺n! Ne iyidir

 Bak覺n!  Ne iyidir, ne tatl覺d覺r

Hep birlikle kardeçe yaamak;

Baa serpilen deerli koku gibidir,
Sakal üzerine, Harun’nun sakal覺 üzerine akan
Ve giysilerinin yakas覺na dek inen deerli ya gibidir.

Siyon dalar覺 üzerine inen,
Hermon’nun c覺覺 gibidir.

Orada, salad覺 Rab mutluluu,
Ebedi hayat覺.

(Mezmur 133)

 baa dön 




70   Mezmurdan


Ya Rab, sana s覺覺n覺yorum,
utand覺rma beni hiçbir zaman!
Adaletinle kurtar beni, tehlikeden
uzaklat覺r,
kulak ver bana, kurtar beni!
S覺覺nacak kayam ol,
her zaman bavurabileceim;
buyruk ver, kurtulay覺m,
çünkü kayam ve kalem sensin.

Umudum sensin, ey Egemen Rab,
gençliimden beri dayana覺m sensin.
Doduum günden beri sana güveniyorum,
beni ana rahminden ç覺karan sensin,
övgülerim hep sanad覺r.

Birçoklar覺 için iyi bir örnek oldum,
çünkü sen güçlü s覺覺na覺ms覺n.
Az覺mdan sana övgü eksilmez,
gün boyu yüceliini anar覺m.
Yaland覺覺mda beni reddetme,
gücüm tükendiinde beni terk etme!

Ey Tanr覺, benden uzak durma,
Tanr覺m, yard覺m覺ma ko!
Ben her zaman umutluyum,
sana övgü üstüne övgü dizeceim.
Gün boyu senin zaferini,
kurtar覺覺n覺 anlataca覺m,
ölçüsünü bilmesem de.

Ey Tanr覺, çocukluumdan beri beni sen yetitirdin,
senin harikalar覺n覺 hala anlat覺yorum.
Yalan覺p saçlar覺ma ak düse bile
terk etme beni, ey Tanr覺,
gücünü gelecek kuaa,
kudretini sonrakilere anlatana dek.

Ey Tanr覺, doruluun göklere eriiyor,
büyük iler yapt覺n,
senin gibisi var m覺, ey Tanr覺?
Sen ki, bana birçok kötü s覺k覺nt覺 gösterdin,
bana yeniden yaam verecek,
beni topra覺n derinliklerinden
ç覺karacaks覺n.
Sayg覺nl覺覺m覺 art覺racak,
yine beni avutacaks覺n.
Ben de seni,
senin sadakatini çenkle öveceim,
ey Tanr覺m,
lir çalarak seni ilahilerle öveceim,
ey Tanr覺m,
lir çalarak seni ilahilerle öveceim.
Seni ilahilerle överek,
dudaklar覺mla, varl覺覺mla sevincimi
dile getireceim,
çünkü sen beni kurtard覺n.

 baa dön

 

 

 

42  Mezmurdan

  Geyik akarsular覺 nas覺l özlerse,

can覺m da seni öyle özler, ey Tanr覺!
Can覺m Tanr覺’ya, yaayan Tanr覺’ya
Susad覺*;
ne zaman görmeye gideceim
Tanr覺’n覺n yüzünü?
Gözyalar覺m ekmeim oldu gece
gündüz,
gün boyu, ‘Nerede senin Tanr覺n?’
dedikleri için.
An覺msay覺nca içim içimi yiyor,
nas覺l toplulukla birlikte yürür,
Tanr覺’n覺n evine kadar alaya öncülük
ederdim,
sevinç ve ükran sesleri aras覺nda,
bayram eden bir kalabal覺kla birlikte.

Neden üzgünsün, ey gönlüm,
neden içim huzursuz?
Tanr覺’ya umut bala,
çünkü O’na yine övgüler
sunaca覺m;
O benim kurtar覺c覺m ve Tanr覺m’d覺r.

Gündüz Rab sevgisini gösterir,
gece ilahi söyler, dua ederim
yaam覺m覺n Tanr覺s覺’na.

Kayam olan Tanr覺m’a diyorum ki,
‘Neden beni unuttun?’
Gün boyu has覺mlar覺m: ‘Nerede
senin Tanr覺n?’ diyerek
bana satat覺kça,
kemiklerim k覺r覺l覺yor sanki.

Neden üzgünsün, ey gönlüm,
neden içim huzursuz?
Tanr覺’ya umut bala,
çünkü O’na yine övgüler
sunaca覺m;
O benim kurtar覺c覺m ve Tanr覺m’d覺r.

*Yarat覺c覺, insan覺 yarat覺rken, onun yüreine Tanr覺’ya susuzluu koydu. Bunun için insan, ancak ve ancak samimi ve sevecen bir diyalog arac覺l覺覺yla Tanr覺 ile birlik içerisine girerek, kendi doluluunu bulmaktad覺r.

 baa dön

 




71  Mezmurdan

Ey Tanr覺, adaletini krala*,
doruluunu kral oluna
armaan et.
Senin halk覺n覺 dorulukla,
mazlum kullar覺n覺 adilce yarg覺las覺n!
Dalar, tepeler,
halka adilce gönenç getirsin!
Mazlumlara hakk覺n覺 versin,
yoksullar覺n çocuklar覺n覺 kurtars覺n,
zalimleriyse ezsin!
Güne ve ay durdukça,
kral kuaklar boyunca yaas覺n;
yeni biçilmi çay覺ra düen yamur
gibi,
topra覺 sulayan bereketli yamurlar
gibi olsun!
O’nun günlerinde doruluk serpilip
gelisin,
ay 覺覺d覺覺 sürece esenlik arts覺n!

Tari’in ve k覺y覺 ülkelerinin krallar覺
O’na haraç getirsin,
Saba ve Seva krallar覺 armaanlar
sunsun!
Bütün krallar önünde yere kapans覺n,
bütün uluslar O’na kulluk etsin!

Çünkü yard覺m isteyen yoksulu,
dayana覺 olmayan dükünü
O kurtar覺r.
Bask覺dan, zorbal覺ktan özgür k覺lar
onlar覺,
çünkü O’nun gözünde onlar覺n kan覺
deerlidir.

Yaas覺n kral!
O’na Saba alt覺n覺 versinler;
durmadan dua etsinler onun için,
gün boyu onu övsünler!
Kral覺n ad覺 sonsuza dek yaas覺n,
güne durdukça ad覺 var olsun,
onun arac覺l覺覺yla insanlar kutsans覺n,
bütün uluslar ‘Ne mutlu ona’
desin!

Rab Tanr覺’ya, 襤srail’in* Tanr覺’s覺na
övgüler olsun,
harikalar yaratan yaln覺z O’dur.
Yüce ad覺na sonsuza dek övgüler olsun,
bütün yeryüzü O’nun yüceliiyle
dolsun!
Amin! Amin!

襤srail’in halk覺 için, kral, Rab’bin temsilcisidir. O halde kral, Rab’bin ad覺na ve O’ndan gelen takdis ile, halk覺 sevip, onun bar覺覺, güvenlii, birlii ve refah覺 için harcanmal覺d覺r; t覺pk覺 gerçek bir baban覺n yapt覺覺 gibi! Böyle bir kral, ancak ve ancak kral Davut’un soy undan gelen Mesih 襤sa olacakt覺r! O, Peder Allah’覺n sevgisinin bütünlüünü gösterecektir.
Mezmurlar覺 okuyarak, ‘halk覺n kral覺’ diyerek H覺ristiyanlar Mesih 襤sa’y覺 düünüyorlar; ‘襤srail’in halk覺’ derken de, Kilise’yi düünüyorlar. Nitekim Kilise – t覺pk覺 Allah’覺n 襤srail halk覺 için düündüü gibi - tüm halklar覺n uruna, onlara Tanr覺’n覺n sevgisini vermek için, alçakgönüllü ve sevecen hizmetkar olmal覺d覺r!

 baa dön

84  Mezmurdan

 Ey Her eye egemen Rab,

ne kadar severim konutunu!

Can覺m senin avlular覺n覺 özlüyor,

içim çekiyor,

yüreim, bütün varl覺覺m sana,

yaayan Tanr覺’ya sevinçle hayk覺r覺yor.

 

Kular bile bir yuva,

k覺rlang覺ç, yavrular覺n覺 koyacak bir yer buldu

senin sunaklar覺n覺n yan覺nda,

ey Her eye Egemen Rab, Kral覺m ve Tanr覺m!

Ne mutlu senin evinde oturanlara,

seni sürekli överler!

 

Ne mutlu gücünü senden alan insana!

Akl覺 hep Siyon’u ziyaret etmekte.

Baka Vadisi’nden geçerken,

p覺nar ba覺na çevirirler oray覺,

ilk yamurlar oray覺 berekete boar.

Gittikçe güçlenir,

Siyon’da Tanr覺’n覺n huzuruna ç覺karlar.

 

Ya Rab, Her eye Egemen Tanr覺,

duam覺 dinle,

kulak ver, ey Yakup’un Tanr覺s覺!

Ey Tanr覺, kalkan覺m覺za bak,

meshettin* krala lütfet!

 

Senin avlular覺nda bir gün,

baka yerdeki bin günden iyidir;

kötülerinin çad覺r覺nda yaamaktansa,

Tanr覺m’覺n evinin eiinde durmay覺 yelerim.

Çünkü Rab Tanr覺 bir güne, bir kalkand覺r.

Lütuf ve yücelik salar;

dürüstçe yaayanlardan hiçbir iyilii esirgemez.

Ey Her eye Egemen Rab,

ne mutlu sana güvenen insana!

 

*Meshetmek = Eski Antlama’da kutsal bir amaçla kullan覺lacak bir eyan覺n üzerine ya da yeni göreve atanacak bir kiinin ba覺na zeytinya覺 sürmek. Yeni Antama’da ‘mesh’ sözcüü Tanr覺’n覺n Kutsal Ruhu’nu inanl覺lara veriini de kaps覺yor.

Mesih = ‘Meshedilmi Olan’ (Grekçe ‘Hristos): Peygamberlerin geleceini önceden haber verdikleri Kurtar覺c覺 Kral 襤sa.

baa dön







98 Mezmurdan

 

Yeni bir ilahi okuyun Rab’be,
çünkü harikalar yapt覺.
Rab bildirdi zaferini*,
gösterdi adaletini uluslar覺n gözlerine.

Hat覺rlad覺, 襤srail evine olan sevgisini
ve sadakatini.
Tüm yeryüzü gördü Allah’覺m覺z覺n zaferini.
Nee ç覺l覺klar覺 at覺n Rab’be doru,
siz, ey tüm yeryüzünde oturanlar!

Saç覺n sevincinizi sazlar覺n覺z覺n sesiyle!
Kutlay覺n Rab’bi gitarla,
ilahilerin sesi kar覺s覺n gitar覺n ezgilerine!
At覺n nee ç覺l覺klar覺 kral Rab önünde!

*Rab’bin zaferi, tabii ki bir savaç覺n覺n zaferi deildir; O’nun zaferi, her insan覺n uruna kazan覺lan zaferdir; nefret üzerindeki sevginin zaferidir, ölüm üzerindeki hayat覺n zaferidir, savalar ve s覺k覺nt覺lar覺n üzerindeki bar覺覺n zaferidir.

baa dön





襤aya  12,2-6

 

Allah benim kurtar覺c覺md覺r.

Art覺k güven içindeyim, korkum yok.

Rab benim kuvvetim ve neemdir.

Kurtuluumu* salayan O’dur.

 

Rab’be ükredin, onun ad覺n覺 yüceltin!

Tüm milletlere onun eserlerini müjdeleyin!

O’nun ad覺n覺 yüceliini anlat覺n!

Rab’bi övün, çünkü harikalar yaratt覺.

 

Yeryüzündeki tüm insanlara bunu müjdeleyin.

Sevin, ey Siyon halk覺, sevin ve ilahiler söyle,

çünkü senile birlikte olan Rab, yüce ve kutsald覺r.

 

*Kurtulua ihtiyac覺m覺z var m覺? Evet, her gün ve ölüm saatmizde; bencilliimizden, korkular覺m覺zdan, bedenimizin ölümünden ve sonsuz ölümden kurtulua ihtiyac覺m覺z var. Allah bizim için güçlü bir Kurtar覺c覺y覺 haz覺rlad覺 ve gönderdi ; O, Mesih 襤sa’d覺r! 

baa dön

 

 

125 Mezmurdan


 Rab sürgünleri Siyon’a geri

getirince,

rüya gibi geldi bize.

Az覺m覺z gülülerle,

dilimiz sevinç ç覺l覺klar覺yla doldu.

“Rab onlar için büyük iler yapt覺”

diye konuuldu uluslar aras覺nda.

Rab bizim için büyük iler yapt覺,

Sevinç* doldu içimiz.

 

Ya Rab, eski gönencimize kavutur

bizi,

Negev’den suya kavuan vadiler gibi.

Gözyalar覺 içinde ekenler,

sevinç ç覺l覺klar覺yla biçecek;

alayarak tohum çuval覺n覺 ta覺y覺p

dolaan,

sevinç ç覺l覺klar覺 atarak demetlerle

dönecek.

 

*Kutsal Kitapta; Eski Ahit’te vaat edilmi, Yeni Ahit’te gerçeklemi olan sevinç, Mesih 襤sa’n覺n salad覺覺 sevinçtir. Bu sevinç, Allah'覺n sonsuz hayat覺na kat覺lmaktan gelmektedir, O'nun sevgisini, O'nun ölümsüzlüünü paylamak demektir. 

baa dön






25 Mezmurdan 

  

Ya Rab, yollar覺n覺 bana öret,

yönlerini bildir.

Bana gerçek yolunda öncülük et, eit

beni;

çünkü beni kurtaran Tanr覺 sensin.

Bütün gün umudum sende.

 

Rab iyi ve dorudur,

onun için günahkarlara yol gösterir.

Alçakgönüllülere adalet yolunda

öncülük eder,

kendi yolunu öretir onlara.

Rab’bin bütün yollar覺 sevgi ve

sadakate dayan覺r

antlamas覺ndaki buyruklara

uyanlar için.

 

Rab kendisinden korkanlarla*

payla覺r s覺rr覺n覺,

onlara aç覺klar antlamas覺n覺. 

 

*Kutsal Kitap’ta, Rab’den korkmak, O’nun huzurunda korkunç içinde kalmak demek deil de, O’nu sevmek demektir;

O’nu öyle bir ekilde sevmek ki, O’nun houna gitmeyen her eyden korkuyoruz.

Bir Aziz öyle yazm覺t覺: “Rab’den korkan insanda, hiç korkunç yok!”

  

baa dön

 

 

  

 

 93 Mezmur

Rab egemenlik sürüyor*,

görkeme bürünmü,

kudret giyinip kuanm覺,

dünya salam kurulmu, sars覺lmaz.

Ya Rab, taht覺n öteden beri kurulmu,

varl覺覺n öncesizlie uzan覺r.

 

Denizler gürlüyor, ya Rab,

denizler gümbür gümbür gürlüyor,

denizler dalgalar覺n覺 ç覺nlat覺yor.

Yücelerdeki Rab engin sular覺n

gürleyiinden,

denizlerin azg覺n dalgalar覺ndan

daha güçlüdür.

 

Koullar覺n hep geçerlidir;

tap覺na覺na kutsall覺k yara覺r

sonsuza dek, ya Rab. 

 

*Rab’bimiz, sevginin egemenlii sürüyor: O’nun sevgisi tüm güçlerden, Kutsal Kitap’ta ‘deniz’ imaj覺 ile ifade edilen kötülük güçlerinden bile, daha güçlüdür. O, bizi sonsuza dek sever!

baa dön



 

    

 

16 Mezmurdan 

Koru beni, ey Tanr覺,

çünkü sana s覺覺n覺yorum.

Rab’be dedim ki, “Rab’bim sensin.

Senden öte mutluluk yok benim için”.

 

Ülkedeki kutsallar gelince,

soyludur onlar, biricik zevkim

onlard覺r.

 

Baka ilahlar覺n ard覺nca koanlar覺n

derdi artacak.

Onlar覺n kan sunular覺n覺

dökmeyeceim,

adlar覺n覺 az覺ma almayaca覺m.

 

Benim pay覺ma,

benim kaseme* düen sensin, ya Rab;

yaam覺m senin ellerinde.

Pay覺ma ne güzel yerler dütü,

ne harika bir miras覺m var!

 

Övgüler sunar覺m bana öüt veren Rab’be,

geceleri bile vicdan覺m uyar覺r beni.

Gözümü Rab’den ay覺rmam,

sa覺mda durduu için sars覺lmam.

 

Bu nedenle içim sevinç dolu,

yüreim couyor,

bedenim güven içinde.

Çünkü sen beni ölüler diyar覺na terk etmezsin,

sad覺k kulunun çürümesine izin vermezsin.

 

Yaam yolunu bana bildirirsin.

Bol sevinç vard覺r senin huzurunda,

senin sa覺nda mutluluk eksilmez. 

 

*kase: Kutsal Kitap’ta bu terim, yaam paylamak ya da ayn覺 s覺k覺nt覺lar覺 çekmek, demek oluyor

baa dön


         

 

    

 

146 Mezmurdan 

      

 

Rab’be övgüler sunun!

Ey gönlüm, Rab’be övgüler sun.

Yaad覺kça Rab’be övgüler sunacak,

var oldukça Tanr覺m’a ilahiler söyleyeceim.

 

Önderlere,

sizi kurtaramayacak insanlara

güvenmeyin.

O, son soluunu verince topraa

döner,

o gün tasar覺lar覺 da biter.

 

Ne mutlu yard覺mc覺s覺

Yakup’un* Tanr覺s覺 olan insana,

umudu Tanr覺s覺 Rab’de olana!

Yeri göü,

denizi ve içindeki her eyi yaratan,

sonsuza dek sad覺k kalan,

ezilenlerin hakk覺n覺 alan,

açlara yiyecek salayan O’dur.

 

Rab tutsaklar覺 özgür k覺lar,

körlerin gözünü açar,

iki büklüm olanlar覺 dorultur,

dorular覺 sever.

Rab garipleri korur,

öksüze, dul kad覺na yard覺m eder,

kötülerin yolunuysa sapt覺r覺r.

 

Rab Tanr覺n sonsuza dek, ey Siyon,

kuaklar boyunca egemenlik

sürecek. 

Rab’be övgüler sunun! 

 

*Yakup: Çok denenmeyi görmü olan eski 襤srail halk覺n覺n Atalar覺ndan biri 

baa dön



    

 

18  Mezmurdan

 

Seni seviyorum, Rab’bim, tek gücüm sensin.

Rab benim kayam, hisar覺m ve kurtar覺c覺md覺r.

O benim Allah’覺m, içine s覺覺nd覺覺m kaya,

Kalkan覺m, güçlü koruyucum, kalemdir!

 

“Rab’be övgüler olsun” diye sesleniyorum

ve dümanlar覺mdan* kurtuluyorum.

Rab yasas覺n! Beni koruyan O’na övgüler olsun!

Kurtar覺c覺m olan Allah yüceltilsin!

 

Rab kral覺na ** büyük zaferler salad覺;

Mesih’ine, Davud’a ve onun soyuna

Sonsuz sevgi gösterdi. 

  

*dümanlar覺m覺z insanlar deil, bizi günaha, kötülüe iten eytand覺r

**Kral, Allah’tan gelen, ölümü yenen Mesih’tir

baa dön