OMELIE / Omelie TR

29 dic 2024

29/12/2024 - Kutsal Aile Bayramı – C

29/12/2024 - Kutsal Aile Bayramı – C

İlk Okuma 1 Sam. 1,20-22.24-28 Mezmur 83 İkinci Okuma 1Yh 3,1-2. 21-24 İncil Lk 2,41-52

Bugünkü liturjik okumalar bizi İsa’nın ailesine dikkatlice bakmaya dolayısıyla ailelerimizdeki ilişkiler hakkında da derin derin düşünmeye çağırıyor. İsa, Meryem ile Yusuf’un kutsal ve bakir sevgisinde kabul edildi. Allah’ın Sözü onların birbirlerini nasıl sevdiği hakkında hiçbir şey söylememektedir, bunun yerinde ikisinin Allah’a ne kadar itaatkar olduklarını belirtiyor. İki eşte bu arzu olunca karşılıklı ilişkileri hakkında da her şey bilinmektedir.

İki eş Antlaşmanın Allah’ına itaat etmek istediklerinde tüm eylemleri ve tüm istekleri kendilerini sunmaya adanır, kendilerinden vazgeçip sevinç ve Allah’ın kutsallığının işaretlerini vermekten mutlu olurlar. Yusuf, Allah’a itaat ederek Meryem’i yanına aldı ve onun kutsallığından, olağanüstü çağrısından artık şüphe etmedi; hem Meryem’e hem de Meryem’in sessizce, dua içinde gözettiği Oğlu’na hizmet etmeye kendini sundu.

Biz, İsa’nın bir ahırın fakirliğinde doğduğunu derin derin düşünmeye alışığız. Allah’a itaati, sadakati, yeryüzünün nimetlerinden bağımsızlığı, kendi zevk ve mutluluklarımızdan vazgeçmeyi, ebedi Söze dikkat etmeyi mümkün kılan, Meryem’in ve Yusuf’un İsa’yı kabul ettikleri ruhani ortamı da gözetmeyi becerebilecek miyiz?

İki eş, kutsal Ailenin bu ruhani ortamını görebildiğinde onu taklit etmeyi de becerebileceklerdir. Evlatları da huzurlu, ciddi, neşeli ve hür bir ortamda büyüyeceklerdir.

Herkes, günümüzde bunlar zor, diyecektir. Evet, günümüzde çocuklarımıza bizi aldatan ve putları ile tüm insani ilişkileri bozan bu dünyanın havasından değişik bir ortam sunmak zor.

Fakat zor olan bizi korkutmamalı, özellikle de bu, yaşam yolu ise. Kolay yol, ölüm yolu bizi korkutmalı. Meryem ve Yusuf için de, İsa’yı Allah’a itaat, iman ve Baba’ya güven ile dolu bir ortamda karşılamak zor, akıntıya ters gitmek gibi oldu.

Kendimize bunu soralım: Yaşadığımız bu dünyada, ebeveynler ailelerinde çocuklarını huzur, barış, anlayış, sevinç içerisinde büyütebilmek için gerekli ortamı yaratabilirler mi? Sadakat ve kararlılıkla yaşanan imandan başka yol yoktur.

Duygularına çok önem veren anne ve babalar daima kararsız olacaklardır. Allah’a imana önem verenler emindir: Onlar da Meryem ve Yusuf gibi acı çekebilirler, ama çocuklarına ve tüm sosyal çevrelerine huzurlu ve istikrarlı bir ortam sunarlar.

Hepimiz dua etmeliyiz, çok dua etmeliyiz, çünkü bu tür aileler sadece dualarla kurulurlar! Ve de bir ailenin duası, herkesin duası ile güç bulur.

Sağlıklı aileleri istiyor musunuz? Onlarda kutsallığın var olmasını sağlayın. Çevrenizde huzurlu aileler istiyor musunuz? Başkalarının dua teklif etmelerini beklemeyin, siz başlayın.

Meryem ve Yusuf’a bakın: Her sene Yeruşalim’e çıkmak için yorucu bir yolculuk yapmaktadırlar. Onlar Oğullarını devamlılıkla, her cumartesi günü, havraya gitmesine ve her gün sabah ve akşam dua ederek Allah’ı övmesine alıştırmaktadırlar. Televizyonlarda bölünen ailelerin hikayelerini görmektense onlara dikkat edin. Meryem ve Yusuf onları örnek almayan aileler için şefaatte bulunsunlar! ''O'ndan her ne dilersek alırız. Çünkü O'nun buyruklarını yerine getiriyor ve O'nu hoşnut eden şeyleri yapıyoruz'': Bu şekilde havari Yuhanna bize güven vermektedir. Aileler için güvenle dua edeceğiz, sadece sözlerlerle değil de, özellikle Allah’ın emirlerine uyarak dua edeceğiz. Allah’ın emirlerinden ilki, şudur: ''O'nun buyruğu da, Oğlu İsa Mesih'in adına inanmamız ve tıpkı İsa'nın buyurduğu gibi, birbirimizi sevmemizdir''. Allah’a duamızı, İsa’ya imanımız, kardeşlerimize dikkatimiz ile değerli kılacağız. Dünyada refahımız için değil de, Allah’ımız ve Baba’mızın çok kutsal isteğini yerine gertirmek için olduğumuzu hatırlayacağız.

Peder Vigilio Covi

OKUMALAR

1. OKUMA: 1Samuel 1,20-22.24-28

Zamanı gelince Hanna gebe kaldı ve bir oğul doğurdu. "Onu RAB'den diledim" diyerek adını Samuel koydu.

Elkana RAB'be yıllık kurbanını ve adağını sunmak üzere ev halkıyla birlikte Şilo'ya gitti.

Ama Hanna gitmedi. Kocasına, "Çocuk sütten kesildikten sonra onu RAB'bin hizmetinde bulunmak üzere götüreceğim. Yaşamı boyunca orada kalacak" dedi.

Kocası Elkana, "Nasıl istersen öyle yap" diye karşılık verdi, "Çocuk sütten kesilinceye dek burada kal. RAB sözünü yerine getirsin." Böylece Hanna oğlu sütten kesilinceye dek evde kalıp onu emzirdi.

Küçük çocuk sütten kesildikten sonra Hanna onu üç yaşında bir boğa, bir efaun ve bir tulum şarapla birlikte RAB'bin Şilo'daki tapınağına götürdü. Boğayı kestikten sonra çocuğu Eli'ye getirdiler.

Hanna, "Ey efendim, yaşamın hakkı için derim ki, burada yanında durup RAB'be yakaran kadınım ben" dedi,

"Bu çocuk için yakarmıştım; RAB dileğimi yerine getirdi.

Ben de onu RAB'be adıyorum. Yaşamı boyunca RAB'be adanmış kalacaktır." Sonra çocuk orada RAB'be tapındı.

83 MEZMUR’DAN

Ey Her Şeye Egemen RAB,

Ne kadar severim konutunu!

Canım senin avlularını özlüyor, içim çekiyor,

Yüreğim, bütün varlığım sana, yaşayan Allah'a sevinçle haykırıyor.

Kuşlar bile bir yuva, kırlangıç, yavrularını koyacak bir yer buldu

Senin sunaklarının yanında,

Ey Her Şeye Egemen RAB, Kralım ve Allah!

Ne mutlu senin evinde oturanlara, seni sürekli överler!

Ne mutlu gücünü senden alan insana!

Ey Her Şeye Egemen RAB,

Ne mutlu sana güvenen insana!

2. OKUMA: 1Yh 3,1-2.21-24

Bakın, Baba bizi o kadar çok seviyor ki, bize `Allah'ın çocukları' deniyor! Gerçekten de öyleyiz. Dünya Baba'yı tanımadığı için bizi de tanımıyor. Sevgili kardeşlerim, daha şimdiden Allah'ın çocuklarıyız, ama ne olacağımız henüz bize gösterilmedi. Ne var ki, Mesih göründüğü zaman O'na benzer olacağımızı biliyoruz. Çünkü O'nu olduğu gibi göreceğiz.

Sevgili kardeşlerim, yüreğimiz bizi suçlamazsa, Allah'ın önünde cesaretimiz olur ve O'ndan her ne dilersek alırız. Çünkü O'nun buyruklarını yerine getiriyor ve O'nu hoşnut eden şeyleri yapıyoruz. O'nun buyruğu da, Oğlu İsa Mesih'in adına inanmamız ve tıpkı İsa'nın buyurduğu gibi, birbirimizi sevmemizdir. Allah'ın buyruklarını yerine getiren Allah'ta yaşar, Allah da o kişide yaşar. İçimizde yaşadığını, bize verdiği Ruh sayesinde biliriz.

İNCİL: Lk 2,41-52

İsa'nın annesi babası her yıl Fısıh bayramında Kudüs'e giderlerdi. İsa on iki yaşına gelince, bayram geleneğine uyarak yine gittiler. Bayramdan sonra eve dönerlerken küçük İsa Kudüs'te kaldı. Bunu farketmeyen annesi babası, çocuğun yol arkadaşlarıyla birlikte olduğunu sanarak bir günlük yol gittiler. Sonra O'nu akrabalar ve dostlar arasında aramaya başladılar. Bulamayınca O'nu araya araya Kudüs'e döndüler. Üç gün sonra O'nu tapınakta buldular. Din öğretmenleri arasında oturmuş, hem onları dinliyor, hem sorular soruyordu. O'nu dinleyen herkes, zekâsına ve verdiği cevaplara hayran kaldı. Annesi babası O'nu görünce şaşırdılar. Annesi O'na, «Çocuğum, bize bunu niçin yaptın? Bak, babanla ben büyük kaygı içinde seni arayıp durduk» dedi.
O da onlara, «Beni niçin arayıp durdunuz?» dedi. «Babamın evinde bulunmam gerektiğini bilmiyor muydunuz?» Ne var ki onlar, bu sözle ne demek istediğini anlamadılar.
İsa onlarla birlikte yola çıkıp Nasıra'ya döndü. Onların sözünü dinlerdi. Annesi bütün bu olup bitenleri yüreğinde sakladı. İsa bilgelikte ve boyda gelişiyor, Allah'ın ve insanların beğenisini kazanıyordu.