ME
NU

OMELIE / Omelie TR

04 apr 2021
04/04/2021 - PASKALYA BAYRAMI - B 

04/04/2021 - PASKALYA BAYRAMI - B 

İlk Okuma Hav. İşl. 10,34.37-43 Mez 117/118 İkinci Okuma Kolos. 3,1-4 İncil Yuhanna 20,1-9

Kilise'sini ve seni seven Dirilmiş Rab'bimiz İsa, her gün senin yüreğinde canlı olsun!

Mutlu Paskalyalar!

“Ölüm ve diriliş mucizevî bir düelloda karşılaştı. Yaşamın Efendisi ölmüştü; ama şimdi canlı ve muzaffer”. İncil'i okumadan önce, bugün hayretle kutladığımız olay, birkaç kelimeyle böyle özetlenmektedir. Bugün gerçekten Allah bizi beklenmedik bir olayla şaşırtmaktadır. Mecdelli Meryem bunu anlatmaktadır, Aziz Petrus bunu yeni bir yaşam müjdesine çevirmektedir, Aziz Pavlus ise ondan günümüz için bazı sonuçlar çıkartmaktadır.

Mecdelli Meryem, kalbindeki karanlıkla İsa'nın ellenmiş mezarına bakmaktadır. Koşarak geriye dönünce aklına gelen tek şey, Rab'bin bedeninin alınmış olmasıdır ve bunu Havarilere anlatmaktadır. Bu suçlamayı Yahudi önderleri bir iftiraya çevireceklerdir ve bundan habersiz öğrencileri suçlayacaklardır. Kadının sözleri Petrus'u ve “İsa'nın sevdiği öğrencisini” sokağa çıkartmaya yetecektir ve onlar mezara varınca acayip bir şey olduğunu hemen anlamaktadırlar. Belki de İsa'nın birçok kere Kendisinin dirileceğini söylediğini anımsamaktadırlar. Fakat Kutsal Yazıları anlayıncaya kadar bu olay yeni bir yaşam temeli olamamaktadır. Bulundukları odanın sürgüsünü yeniden içerden kapatmaktadırlar.

İsa'nın Kendisi; hatırlamalarına yardım etmeye, onlara Mezmurlar dahil peygamberlikleri anımsatmaya gelecektir ve o zaman, Kutsal Yazıları anlaşılmaya açınca, sevineceklerdir. Allah'ın Sözünün gerçekleştiğini görecekler ve o zaman iman edeceklerdir: Gözleriyle görmekten çok, kalplerinde sevinci duymaktan dolayı iman edeceklerdir. Ve de bu iman, yeni bir hayatın başlangıcıdır, yeni bir ümittir, saklanamayan ve susturulamayan yeni bir ısıdır. Bugün de birçok anlatıda ilk kez Müjde'yi duyanlara, dirilen İsa'ya imanın ne kadar çok güç verdiğini dinliyoruz. Birçok zorluğa, görülen kine ve ölüm tehlikesine rağmen O'na tanıklık etmekten çekinmemektedirler. İmana yeni gelen birçokları, dirilmiş İsa'dan güç alarak, aileleri tarafından reddedilmelerini, bazen de ölüme kadar şiddetli biçimde zulüm görmelerini kabulleniyorlar! Dirilmiş İsa'ya iman etmek, bizim için yeni hayattır, gerçek hayattır; bu hayat olmadan karanlığa ve boşluğa düşmemizi, ümitsizliğe ve insanların köleliğine maruz kaldığımızı fark etmekteyiz.

Aziz Petrus, Allah'a iman etmek isteyen Yüzbaşı Kornelyus'a İsa'nın ölümden dirildiğini müjdelemektedir. Bundan daha önemli bir şey yoktur. İsa ölümden dirildi ise, herkesi O yargılayacaktır, o halde İsa, dirilişi sayesinde her insanın gözünde otorite ile donatılmaktadır. Bir insan İsa'nın dirildiğine iman ederse, ona başka bir şey söylemek gerekmemektedir: Kendi kendine İsa'nın arzularını arayacaktır, O'nun arzularına uymaya çalışacaktır, O'nun öğretilerini araştırıp müjde ile başlayan yeni yaşamında yürümeye çalışacaktır.

Aziz Pavlus Koloseliler'e şunu tekrar etmektedir: Hristiyanlar “gökteki” şeyleri arayanlardır, çünkü Mesih ile dirildiler! Onlar artık yeryüzünün şeyleri ile yetinmemektedirler, rahatlık veren ve dünyanın gözünde onları büyük, meşhur yapan şeyleri aramamaktadırlar. Onlar bu şeylerin bizleri köle kıldıklarını, günaha götürdüklerini, Peder'in yüreğinden ve kardeşlerin birliğinden uzaklaştırdıklarını fark etmektedirler. “Gökteki gerçekleri” arayarak içimizdeki Kutsal Ruh canlandırılır ve de O, diğer imanlılarla yeni bir birliği tatmamızı sağlamaktadır!

Bu sebepten dolayı bugün “Alleluya” ilahisini söylemekteyiz, yüreğimizdeki ve aklımızdaki derin sevinci paylaşmaktayız: Bizimle birlikte iman eden ve acı çeken kardeşlerimizle, aziz şehitler ile de, İsa'nın her zamanki ve her yerdeki sadık izleyicileriyle de bu sevinci paylaşmaktayız. İsa dirildi ve her zaman bizi teselli etmek, güçlendirmek ve sorunlarımızı hafifletmek için bizimle karşılaşmaktadır. Artık yüreklerimizde ve bakışlarımızda korkuya yer yoktur, çünkü ölüm artık son söz değildir. Bu dünyadaki yürüyüşümüze huzurlu ve ümitli bir gülümseme ile devam etmekteyiz. Herkese şöyle diyoruz: Korkma, İsa dirildi! İsa dirildi ise, biz de ölümün yaşamı yenmediğini bilerek yaşamaktayız. Alleluya! Alleluya! Alleluya!

OKUMALAR

İlk Okuma Hav. İşl. 10,34.37-43

O zaman Petrus söz alıp şöyle dedi: «Allah'ın insanlar arasında ayrım yapmadığını, ama kendisinden korkan ve doğru olanı yapan kişiyi, ulusuna bakmaksızın kabul ettiğini gerçekten anlıyorum. Yahya'nın vaftiz çağrısından sonra Celile'den başlayarak tüm Yahudiye'de meydana gelen olayları, Allah'ın, Nasıralı İsa'yı nasıl Kutsal Ruh'la ve kudretle meshettiğini biliyorsunuz. İsa her yanı dolaşarak iyilik yapıyor, İblis'in baskısı altında olanların hepsini iyileştiriyordu. Çünkü Allah O'nunla beraberdi.
«Biz, İsa'nın, Yahudilerin ülkesinde ve Kudüs'te yaptıklarının hepsine tanık olduk. O'nu çarmıha gerip öldürdüler. Ama Allah O'nu üçüncü gün diriltti ve açıkça görünmesini sağladı. İsa, halkın tümüne değil de, Allah'ın önceden seçmiş olduğu tanıklara, ölümden dirilmesinden sonra kendisiyle birlikte yiyip içen bizlere göründü. Allah tarafından ölülerle dirilerin Yargıcı olarak atanan kişinin kendisi olduğunu halka duyurmamızı, buna tanıklık etmemizi buyurdu. Peygamberlerin hepsi O'nunla ilgili tanıklıkta bulunuyorlar. Şöyle ki, O'na inanan herkesin günahları O'nun adıyla bağışlanır.»

Mezmur 117/118

RAB'be şükredin, çünkü O iyidir,

Sevgisi sonsuzdur.

Sonsuzdur sevgisi!" desin İsrail halkı.

RAB'bin sağ eli üstündür,

RAB'bin sağ eli güçlü işler yapar!"

Ölmeyecek, yaşayacağım,

RAB'bin yaptıklarını duyuracağım.

Yapıcıların reddettiği taş,

Köşenin baş taşı oldu.

RAB'bin işidir bu,

Gözümüzde harika bir iş!

İkinci Okuma Koloslulara. 3,1-4

Mesih'le birlikte dirildiğinize göre, gökteki değerlerin ardından gidin. Mesih orada, Allah'ın sağında oturuyor. Yeryüzündeki değil, gökteki değerleri düşünün. Çünkü siz öldünüz, yaşamınız da Mesih'le birlikte Allah'ta saklıdır. Yaşamınız olan Mesih göründüğü zaman, siz de O'nunla birlikte yücelmiş olarak görüneceksiniz.

İncil Yuhanna 20,1-9

Haftanın ilk günü erkenden, ortalık daha karanlıkken Mecdelli Meryem mezara gitti. Taşın mezarın girişinden kaldırılmış olduğunu gördü. Koşarak Simun Petrus'a ve İsa'nın sevdiği öbür öğrenciye geldi. Onlara, «Rab'bi mezardan almışlar, nereye koyduklarını da bilmiyoruz» dedi. Bunun üzerine Petrus'la öteki öğrenci dışarı çıkıp mezara yöneldiler. İkisi birlikte koşuyordu. Ama öteki öğrenci Petrus'tan daha hızlı koşarak mezara önce vardı. Eğilip içeri baktı, keten bezleri orada serili gördü, ama içeri girmedi. Ardından Simun Petrus geldi ve mezara girdi. Orada serili duran bezleri ve İsa'nın başına sarılmış olan mendili gördü. Mendil, keten bezlerle birlikte değildi, ayrı bir yerde dürülmüş duruyordu. O zaman mezara ilk varan öteki öğrenci de içeri girdi. Olanları gördü ve iman etti. İsa'nın ölümden dirilmesi gerektiğini belirten Kutsal Yazı'yı henüz anlamamışlardı.