OMELIE / Omelie TR

24 mag 2015

24/05/2015 - PENTEKOST BAYRAMI – B -

24/05/2015 - PENTEKOST BAYRAMI – B -

1.Okuma Hav İşl 2,1-11 * Mezmur 103 * 2.Okuma Gal 5,15-25 * İncil Yh 15,26-27; 16,12-15

Kutsal Ruh hakkında konuşan, O’nu öğrencilere vaat eden, O’nun Kilise’nin ve her imanlının hayatındaki rolünü açıklayan, İsa’nın Kendisidir. Böylece bizler, Rab’bin gerçek öğrencileri olabilmek için, bu yeni Gerçeğin, bu ilahi Esintinin, anlaşılamayan, aynı zamanda gerçek ve somut şekilde hareket eden bu Şahısın içimizde var olmasının gerekli olduğunu keşfetmekteyiz.

İsa önceden, öğrencilerinin, bu dünyadan çıkışından sonra, Paraklitos diye adlandırdığı Kutsal Ruh’la doldurulduklarını ve sarıldıklarını söylemektedir. İsa, Kutsal Ruh’a bu adı vermektedir – “Paraklitos”, “Yanına Çağrılan” demektir -, çünkü Kutsal Ruh, öğrencileri destekleyip rehber olmak için, onları savunmak, giyinmek, iyileştirmek, teselli etmek, sevindirmek için, daima onların yanlarında olacaktır. Öğrencilerin hayatında Kutsal Ruh tarafından gerçekleştirilebilecek eylemler, o kadar çok ve güzeldir ki bizler, onları söylemeyi bile beceremeyiz. Fakat en azından bu şeyi bilmekteyiz: Eğer Kutsal Ruh, öğrencilerde yer bulmazsa, onlar bu dünyada yararsız olacaklardır; tam da meyvesiz ağaçlar gibi, tatsız tuz gibi, alevsiz lambalar gibi, şaşırmış koyunlar gibi! İsa’nın yaptıklarını ve söylediklerini anlayabilmeleri için, öğrencilerin zekalarını ve yüreklerini açan, Kutsal Ruh olacaktır. Ayrıca öğrencilerinin “kaldıramadıkları” Rab’bin açıklamalarını onlara kaldırmak için güç veren de, Kutsal Ruh olacaktır. Öğrencileri Tanrı’nın Oğlunun kim olduğunu anlamaya yetenekli kılan; onlara ve onların aracılığıyla, dünyada da Mesih’e tanıklık eden, Kutsal Ruh olacaktır. Dahası, öğrencilerin hiçbir zaman anlamadıkları Rab’bin sözlerinin en derin ve en gerçek anlamlarını açıklayan da, Kutsal Ruh olacaktır.

Bugün ilk Petekost’da ki Kutsal Ruh’un gelişini kutlamaktayız; Kutsal Ruh’a kendimiz için de yalvararak, bu Bayramı kutlamaktayız. Kendimizi değiştirebilen güç, tam da içerimizde olan Kutsal Ruh’un mevcudiyetidir. Eğer bizler her zaman olduğumuz gibi ve de bu dünyadaki bütün insanların olduğu gibi, hala kendimiz için, eğlencelerimiz ve zevklerimiz için kaygılanan insanlar olursak, demek ki Baba’dan gelen Armağana, İsa’nın yollamak istediği Armağana hala ihtiyacımızı var; demek ki O’nu kabul etmemiz gerekiyor. Bunun için, meyvesiz halde bulunmayalım diye, duamız ve isteğimiz daha yoğun olacaktır.

Bugün havari, Kutsal Ruh’unun içimizdeki var olmasının meyvelerini anlatmaktadır. Havari, insanların nasıl olduklarını ve kendilerinin nelere yöneltilmelerine izin verdiklerini bilmektedir. Fuhuş, büyücülük, düşmanlık, kıskançlık, yemekte ve içmekte aşırılık, Tanrı’sız olanın; İsa ile hala karşılaşıp O’nun Kutsal Ruh’unu henüz kabul etmediği kişinin hayatının amacı olmaktadırlar. Etrafımızda bu gerçekler ve onlardan gelen acılar olduğundan, şaşkınlığa düşmemeliyiz. Demek ki bizler henüz dua etmedik, henüz tanıklık etmedik, İsa’ya sadakatimizi henüz yaşamadık. Eğer dua edersek, denenmelere düşen kişiler için merhamet hissederiz, onlara huzur ve sabırla bakabiliriz, özellikle de onların peşlerine itilmemize izin vermeyiz. Gerçekten bizler, dua edince, Kutsal Ruh’u kabul etmekteyiz ve de O, içerimizde, meyvelerini verecektir: Sevgi, sevinç, esenlik, sabır, şefkat, iyilik, bağlılık, yumuşak huyluluk ve hayatın her yönlerinde özdenetimdir.

Paraklitos gelecektir, çünkü bunu İsa demiştir. Kendi kendimize sorabiliriz: Ben O’nu arzu ediyor muyum? O’nu bekliyor muyum? O’na yüreğimi açıyor muyum? O’nun öğütlerini tanıyabilecek miyim? O’nun İsa’nın örneğini almaya itmelerini kabul edebilecek miyim? Pentekost Gününde, havarilerin yaptıkları gibi, ben de O’na hayatımda eylemlerini gerçekleştirmesi için izin verebilecek miyim? Havariler, Kulsal Ruh’un geleceğini bilmeden de, tek bir yürekle ve sürekli, İsa’nın Annesi olan Meryem ile, dua ederek, bu gelişine hazırlanmışlardı.

İşte sır şudur – gerçekten de artık bu bir sır değildir! -: Kutsal Ruh’un gelişi, dua ile eşlik edip doldurulmalıdır; Rab’bin başka öğrencileri ile birlikte yaşanmış bir dua ile, Anne’den öğrenmiş alçakgönüllülükle yaşanan bir dua ile, İsa’nın her zaman öğrettiği gibi, sıklılıkla ve ısrarlılıkla yaşanmış bir dua ile doldurulmalıdır! Kutsal Ruh geliyor ve eylemlerini gerçekleştiriyor. Havariler, İsa hakkında, O’nun Istırapları ve Dirilişi hakkında cesaretle ve sevinçle konuşmak için güç almışlardır. Bu, meraktan toplanmış olanlar için hayranlığa düşme sebebi oldu; fakat çabukça merak, tövbe etme; Tanrı’nın mevcudiyetini ve eylemini fark etme lütfuna çevrilmiştir. Tanrı Kilise’sini topluyor: İşte bu, günlerimizde de hala devam edilen Tanrı’nın eylemidir. Kilise, günahkar, ama aynı zamanda da İsa’nın tanrısallığına, ölümden dirilişine, sadık ve kutsal sevgisine tanıklık etmeyi isteyen insanlardan ibaret bir halktır.

Bizler de Kudüs’ü alt üstü ettiği Kutsal Ruh’u kabul edelim! İçimizdeki egoist, iffetsiz, yüzeysel ve dünyasal tüm eğilimleri yenmek için ve özelliği olan huzurlu sevinç, sadakat, iyilik ve uysallığın meyvesini vermek için Kutsal Ruh’a imkan etmek üzere, O’nu kabul edelim! O zaman annemiz ve kızımız olan Kilise, bu dünyayı değiştirebilecektir.