CALENDARIO / Calendario Cinquepani PL

01/02/2012

02 luty 2012

ROK B 2012

1/2 Śr. IV O.Z. [IV]

2Sm 24,2.9-17; Ps 31; Mk 6,1-6

Czy nie jest to cieśla, syn Maryji? Mk 6,3

Gdy się raduję z doba drugich, ono staje się moim własnym, a gdy odczuwam zło trapiące bliźniego, najlepiej się sam przeciw temu złu zabiezpieczam. To wesele z dobra bliźniego i współczucie w jego nieszczęścia skarbi nam niezmierne zasługi przed Bogiem, który nie może nie okazywać się hojnym i wspaniałomyśnym dla serc życzliwym i miłosiernych.

2/2 Czw. OFIAROWANIE PAŃSKIE [Ś]

Ml 3,1-4 (lub Hbr 2,14-18); Ps 23; Łk 2,22-40

Teraz, o Władco, pozwalasz odejść słudze Twemu w pokoju Łk 2,29

W chwili Ofiarowania w świątyni, Maryja dowiaduje się o strasznej treści Odkupienia. Bierze Jezusa z rąk Symeona, ale już wie, że to Dziecię do Niej nie należy, że dany jest Jej tylko jako Baranek, którego ma żywić i chować na ofiarę, na wykup za dzieci przybrane – za nas.

3/2 Pt. IV O.Z. [IV]

(ws.d.: św. Błażeja, bp. i męcz., † ok. 316; św. Oskara, bp., †865)

Syr 47,2-13; Ps 17; Mt 6,14-29

Gromadźcie sobie skarby w niebie Mk 6,20

Bóg kocha nie tylko ogólnie, ale osobiście – wyłącznie, jak gdybyśmy byli tylko sami.

4/2 Sob. IV O.Z. [IV]

1Krl 3,4-13; Ps 118; Mk 6,30-34

Apostołowie opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali Mk 6,30

Ubiegamy się, aby otrzymać urząd, godność, wysokie znaczenie, a nie chcemy kroku zrobić dla Królestwa Bożego.

5/2 Ndz. V O.Z. ROK B [I]

Hi 7,1-4.6-7; Ps 146; 1Kor 9,16-19.22-23; Mk 1,29-39

Podniósł ją, ująwszy za rękę, a ona usługiwała Mk 1,30

Nic Bóg nie czyni bez celu. Jeżeli dał nam rozum, wolę i serce, chciał przez to uczynić na zdolnymi do poznania Go, służenia Mu i kochania Go.

6/2 Pn. V O.Z. [I]

(ws.: św. Pawła Miki i Towarzyszy, męczenników, † 1597)

1Krl 8,1-7.9-13; Ps 131; Mk 6,53-56

Wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie Mk 6,56

Słowo Przedwieczne jeszcze przed początkiem świata objęło nas nieskończoną myślą swoją i przedwiecznym miłosierdziem, a pragnąc to miłosierdzie swoje urzeczywistnić przyjęło nasza naturę do jedności osoby, dzięki czemu w Chrustusie miłuje ciało nasze.

7/2 Wt. V O.Z. [I]

1Krl 8,22-23.27-30; Ps 83; Mk 7,1-13

…lecz sercem swym daleko jest ode mnie Mk 7,6

Jeżeli chcesz uczynić dobry akt skruchy, zamiast schodzić do piekła, by zobaczyć swe miejsce, rzuć się do Miłosierdzia Bożego, a trafisz w najczulszą strunę dobroci Bożej i Serca Jego.

8/2 Śr. V O.Z. [I]

(ws.d.: św. Hieronima Emilianego, † 1537; św. Józefiny Bakhity, dziew., † 1947)

1Krl 10,1-10; Ps 36; Mk 7,14-23

Słuchajcie mnie wszyscy i zrozumcie Mk 7, 14

Trzeba się modlić z ufnością dziecięcą, która nam każe udawać się do Boga jak do Ojca, który nigdy nie odmawia.

9/2 Czw. V O.Z. [I]

1Krl 11,4-13; Ps 105; Mk 7,24-30

Nie mógł jednak pozostać w ukryciu Mk 7,24

Kto ufa Miłosierdziu Bożemu, ten nie pozostaje biernym tylko odbiorcą łask, a będzie się starał wykonywać uczynki miłosierdzia.

10/2 Pt. V O.Z. [I]

(ws: św. Scholastyki, dziewicy, † ok. 542)

1Krl 11,29-32; 12,19; Ps 80; Mk 7,31-37

Dobrze wszystkim uczynił. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę Mk 7,34

To, co dajemy, niczym jest w porównaniu z tym, co otrzymujemy.

11/2 Sob. V O.Z. [I]

(ws.d.: NMP z Lourdes - 1858)

1Krl 12,26-32; 13,33-34; Ps 105; Mk 8,1-10

Jedli do syta, a pozostałych ułomków zebrali siedem koszów Mk 8, 8

Matko miłosierdzia, coś wybrała mnie za dziecko swoje bym się stał bratem Jezusa, wspomnij, że jestem drugim Jezusem, synem Twoim, chociaż tylko przybranym. Nie zważaj na moją słabość, niestałość i niedbalstwo, które opłakuję bez przerwy i wyrzekam się ich ustawicznie. Ale wspomnij na Wolę Pana Jezusa, który mnie oddał pod Twoja opiekę.

12/2 Ndz. VI O.Z. ROK B [II]

Kpł 13,1-2.45-46; Ps 31; 1Kor 10,31 – 11,1; Mk 1,40-45

A ludzie zewsząd schodzili się do niego Mk 1,45

Grzechy moje skazały na śmierć Zbawiciela. Słuszną tedy i sprawiedliwą będzie rzeczą, bym teraz siebie skazał na śmierć, czyli bezgranicznie ofiarował się Zbawicielowi, bym nie miał swego pragnienia, ale pragnął tylko tego, czego Jego najmiłosierniejsze Serce pragnie.

13/2 Pn. VI O.Z. [II]

Jk 1,1-11; Ps 118; Mk 8,11-13

Żaden znak nie będzie dany temu plemieniu Mk 8,12

Pragnę się z Tobą, Panie, złączyć, kiedy mnie spotka upokorzenie niezasłużone. Gdy kolce zbyt boleśnie ranić będą głowę moją, złożę ją w ręce Twoje, Zbawicielu, pamiętając, że na kim ciąży grzech, ten znosić winien wszelką wzgardę, wszelki poniżenie i zapomnienie. Będę dziękował Bogu, że pozwala mi odpokutować za grzechy w tym życiu.

14/2 Wt. ŚW. CYRYLA, († 859) i METODEGO, († 885), Patronów EUROPY [Ś]

Iz 52,7-10; Ps 116; Łk 10,1-9

Proście więc Pana żniwa, aby wyprawił robotników na swoje żniwo Łk 10, 2

Świat jest tylko promem, który trzeba będzie niebawem opuscić, by osiągnąć szczęście wieczne. Stąd wynika dążenie do rozumnej ascezy, której celem jest miłość i tylko miłość.

15/ 2 Śr. VI O.Z. [II]

Jk 1,19-27; Ps 14; Mk 8,22-26

Przyprowadzili Mu niewidomego i prosili, żeby się Go dotknął Mk 8,22

Gdyby człowiek nie miał ciała, byłyby mu podawane dobra duchowe bez osłon zmysłowych. Ponieważ dusza jest złączona z ciałem, Bóg łaski swoje podaje w znakach zmyslowych, które się nazywają sakramentami.

16/2 Czw. VI O.Z. [II]

Jk 2,1-9; Ps 33; Mk 8,27-33

Za kogo uważają mnie ludzie? Mk 8,27

Jak przekorny ogrodnik obcina na wiosnę dzikie i wybujałe pędy, tak Bóg dopuszcza ostre cierpienia na dusze wybrane, by je uświęcić.

17/2 Pt. VI O.Z. [II]

(ws.d.: Świętych Siedmiu Założycieli Zakonu Serwitów NMP )

Jk 2,14-24.26; Ps 111; Mk 8,34-9,1

Tak jak ciało bez ducha jest martwe, tak też jest martwa wiara bez uczynków Jk 2,26

Bóg nigdy nie jest tak blisko, jak gdy kładzie krzyż na nas, ale i nigdy nie przynosimy Mu takiej chwały, jak wówczas, gdy chętnie go dźwigamy.

18/2 Sob. VI O.Z. [II]

Jk 3,1-10; Ps 11; Mk 9,2-13

Dobrze, że tu jesteśmy Mk 9,5

Ufność w Boże Miłosierdzie przekształca cierpienie w radość trwałą, a z aktu strzelistego „Jezu, ufam Tobie!” spływa do wnętrza duszy cierpiącej pokój błogi, a na zewnątrz promienieje radość.

19/2 Ndz. VII O.Z. ROK B [III]

Iz 43,18-19.21-22.24-25; Ps 40; 2Kor 1,18-22; Mk 2,1-12

Dziecko, odpuszczone są twoje grzechy Mk 2,5

Z jednej strony zbawiciel w ofierze Mszy świętej oddaje siebie Ojcu niebieskiemu za ludzkość, a zdrugiej strony Ojciec Niebieski daje nam swego Syna w Komunii świetej, której skuteczność rozciąga się na żyjących i umarłych. Żyjącym daje moc, pociechę i radość, a duszom w czyśćcu cierpiącym przez nasze modlitwy niesie ulgę i osłodę w cierpieniach.

20/2 Pn. VII O.Z. [III]

Jk 3,13-18; Ps 18; Mk 9,14-29

Skoro Go zobaczyli, zaraz podziw ogarnął cały tłum Mk 9,15

Król wieków opuścił tron niebieski, by orężem krzyża pokonać wrogów naszego zbawienia, zwiastując pokój wierzącym.

21/2 Śr. VII O.Z. [III]

(ws.d.: św. Piotra Damiana, bp. i dokt., † 1072)

Jk 4,1-10; Ps 54; Mk 9,30-37

Kto jedno z tych dzieci przyjmuje w imię moje, Mnie przyjmuje Mk 9,37

Bóg pozostawił nas wolnymi, byśmy przy Jego łasce samorzutnie czynili wybór. Dlatego dzierżymy w swym ręku wagę życia i śmierć, zła i dobra. Celem naszym ma być zjednoczenie z Bogiem, które możemy osiągnąć tylko aktami wolnymi.

22/2 ŚRODA POPIELCOWA

Jl 2,12-18; Ps 50; 2Kor 5,20 - 6,2;

Mt 6,1-6.16-18

Zlituj się, Panie, nad ludem Twoim Jl 2,17

Największe Miłosierdzie Boże okazało się dopiero przy Odkupieniu przez Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie Boga – Człowieka. Grzech bowiem postawił rodzaj ludzki niżej nicości. Dlatego podniesieni go z tej największej nędzy i napełnienie nową świętoscią wymagało największej mocy i potęgi.

23/2 Czw. po Środzie Popielc. [IV]

(ws.: św. Polikarpa, bp. i męcz., † 155; bł. Stefana Wincentego Frelichowskiego, prez. i męcz., †1945)

Pwt 30,15-20; Ps 1; Łk 9,22-25

Kto straci swe życie z mojego powodu, zyska je Łk 9,24

Jak silnie możemy kochać, jeśli w czlowieku kochamy Boga! Przez to nie czynimy z człowieka Boga, ale obu ogarniamy płomieniem serca. Na tym polega cała siła i potęga chrześcijańskiej miłości.

24/2 Pt. po Środzie Popielc. [IV]

Iz 58,1-9; Ps 50; Mt 9,14-15

Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Mt 9,15

Błogosławiona dusza, która pilnie i pobożnie rozważa gorzką mękę i śmierć Pana Jezusa, albowiem wzbogaca się przez to mnóstwo wielkich i szczególniejszych łask, które inną drogą zdobyć trudno.

25/2 Sob. po Środzie Popielc. [IV]

Iz 58,9-14; Ps 85; Łk 5,27-32

Pójdź za mną! Łk 5,27

Cierpiała ona [Maryja] od lat dziecinnych z tęsknoty za obiecanym Mesjaszem i newiastą, która ma być matką obiecanego Odkupiciela, nie wiedząc jeszcze, że właśnie ona jest tą wybraną. Dowiedziała się o tym przy Zwiastowaniu, a przy Ofiarowaniu Syna swego w świątyni poznała, że jej Syn ma być mężem boleści, zapowiedzianym przez Izajasza, a ona - Matką Bolesną.

26/2 Ndz. Ia W.P. ROK B [I]

Rdz 9,8-15; Ps 24; 1P 3,18-22; Mk 1,12-15

Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię Mk 1,15

A więc miłość nie polega na uczuciach lub słowach, ale ukazuje się w uczynkach z miłości dokonanych, jak tego wzniosły przykład zostawił sam Zbawiciel. Kto tak będzie miłował Boga, otrzyma najgłebsze, najszczytniejsze i najsłodsze usprawiedliwienie.

27/2 Pn. I W.P. [I]

Kpł 9,1-2.11-18; Ps 18; Mt 25,31-46

I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody Mt 25,32

Wiara i miłość nie zawsze ode mnie zależą, ale modlić się zawsze mogę i przez modlitwę pogłebić w sobie wiarę i miłość Boga i bliźniego. Przez modlitwę ufną i ustawiczną mogę trwać w Chrystusie i łączyć się z Nim.

28/2 Wt. I W.P. [I]

Iz 55,10-11; Ps 33; Mt 6,7-15

Niech Twoja wola się spełnia na ziemi Mt 6,10

“Jezu, ufam Tobie!”, że mi grzechy przebaczyłeś, że niebo przygotowałeś, że dostarczysz mi potrzebnych pomocy doczesnych i wiecznych, że z Tobą zwyciężę wszystkich swych przeciników, bo któż przeciwko Tobie!

29/2 Śr. I W.P. [I]

Jon 3,1-10; Ps 50; Łk 11,29-32

Zobaczył Bóg ich czyny Jon 3,10

Modlitwa Pana Jezusa za Apostołów przypomina mi obowiązek modlitwy za Kościół – za następców Apostołów, czyli za Ojca św. i biskupów, aby ich Bóg zachował od zdrad i sideł świata i od zarazy grzechu. Gdy świat bezbożny obrzuca ich oszczerstwem i wzgardą, a nawet w różny sposób ich przesladuje, wierni mają współzawodniczyć między sobą w ich obronie i wspierać ich w miarę możności w ich ciężkiej pracy.