CALENDARIO / Calendario Cinquepani PL

01/03/2012

03 marzec 2012

ROK B 2012

1/3 Czw. I W.P. [I]

Est 14, 1.3-5.12-14; Ps 137; Mt 7,7-12

Każdy, kto prosi, otrzymuje Mt 7,8

Jedna kropla krwi Chrystusa wystarczyłaby na odkupienie całego rodzaju ludzkiego. Tymczasem On wylał ją obficie, jakby rzekę jaka. Zadośćuczynienie zwiększa się w miarę godności osoby zadość czyniącej, a godność Osoby Syna Bożego jest nieskończona.

2/3 Pt. I W.P. [I]

Ez 18,21-28; Ps 129; Mt 5,20-26

Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego Mt 5,20

Chrystus Pan w Męce swojej uczy przykładem wszystkich cnót i zdobywa swoje Królestwo: jednym słowem “Jam jest” obala na ziemię uzbrojonych siepaczy, przyznaje się do tytułu Króla, odpuszcza grzechy łotrowi na krzyżu i umiera, jako najwyższy ofiarnik i ofiara, jako Arcykapłan, Nauczyciel i Król królów. Tu się najlepiej ujawniły wszystkie doskonałości Boże, a pośród nich najbardziej ujawniło się nieskończenie miłosierdzie Boże.

3/3 Sob. I W.P. [I]

Pwt 26,16-19; Ps 118; Mt 5,43-48

Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują Mt 5,44

Jak silnie możemy kochać, jeśli w człowieku kochamy Boga! Przez to nie czynimy z człowieka Boga, ale obu ogarniamy płonieniem miłości. Na tym polega cała siła i potęga chrześcijańskiej miłości.

4/3 Ndz. ŚW. KAZIMIERZA KRÓLEWICZA [U]

Syr 51, 13-20; Ps16; Flp 3, 8-14; J 15, 9-17

Aby radość moja w as była i aby radość wasza była pełna J 15,11

Miłość Boga nie da się oddzielić od miłości bliźniego. Gałązki bowiem przez wspólny krzew łączą się między sobą, a uczestnicząc we wspólnym życiu krzewu, maja się łączyć z sobą w czynnej miłości, bez której nie ma miłości Boga.

5/3 Pn. II W.P. [II]

Dn 9,4-10; Ps 78; Łk 6,36-38

Odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone Łk 6,37

Wiara i miłość nie zawsze ode mnie zależą, ale modlić się zawsze mogę i przez modlitwę pogłębić w sobie wiarę i miłość Boga i bliźniego. Przez modlitwę ufną i ustawiczną mogę trwać w Chrystusie i łączyć się z Nim.

6/3 Wt. II W.P. [II]

Iz 1,10.16-20; Ps 49; Mt 23,1-12

Wy wszyscy jesteście braćmi Mt 23,8

Mam dawać świadectwo o Chrystusie życiem i postępowaniem codziennym, ma być to świadectwo cnoty i świętości, świadectwo słowa i czynu, a może świadectwo krwi i męczeństwa, a przynajmniej świadectwo miłosierdzia względem duszy i ciała bliźnich. Wiem, że sam nie jestem zdolny to uczynić. Toteż Duchu Święty, wesprzyj mnie!

7/3 Śr. II W.P. [II]

(ws.d..: św. Perpetuy i Felicyty, męcz., † 202/203)

Jr 18,18-20; Ps 30; Mt 20,17-28

Kielich mój wprawdzie pić będziecie Mt 20,23

“Miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat” (J 16, 33) Jest to największa pociecha w każdym cierpieniu zniesionym dla Pana Jezusa i w każdej pracy dla Niego podjętej. Pod wpływem tego wezwania słodkim będzie każde cierpienie, choćby największe.

8/3 Czw. II W.P. [II]

(ws.d.: św. Jana Bożego, zakonnika, † 1550)

Jr 17,5-10; Ps 1; Łk 16,19-31

Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz w podobny sposób - niedolę Łk 16,29

Jeżeli mam być wdzięczny rodzicom i dobroczyńcom za wszystko co od nich otrzymałem. To o ileż bardziej mam być wdzięczny ojcom i dobroczyńcom duszy mojej, którzy przynieśli światłość prawdy Chrystusowej i darzyli mnie nadprzyrodzonym życiem łaski, przygotowując do pierwszej spowiedzi i Komunii świętej, nauczając zasad wiary w szkole i pociągając dobrym przykładem.

9/3 Pt. II W.P. [II]

(ws.d.: św. Franciszki Rzymianki, zakonnicy, † 1440)

Rdz 37,3-4.12-13.17-28; Ps 104; Mt 21,33-43.45

W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc: Uszanują mego syna Mt 21, 37

Bramy piekielne wytężają całą swą złość i siłę, aby jedność w Kościele zburzyć. Dowodem tego są herezje i odstępstwa, jakie rozrywały ciało mistyczne Chrystusa od początku i po wszystkie wieki. Trwajmy więc mocno w wierze i w posłuszeństwie pasterzom Kościoła, którzy są w jedności z Namiestnikiem Chrystusa. W tym boju świętym nikt nie powinien być obojętnym widzem.

10/3 Sob. II W.P. [II]

Mi 7,14-15.18-20; Ps 102; Łk 15,1-3.11-32

Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną Łk 15,31

Nieraz smutek, pochodzący z oczekiwania nadchodzącego nieszczęścia, wysysa z nas siły żywota i odbiera ochotę do życia. Pan Jezus również musi walczyć z takim lękiem i odrazą. Jeżeli ja czasem odczuję wstręt i lęk na widok moralnego upadku dusz, zniewagi sakramentów lub urągania cnocie, będę się wtedy jednoczył z cierpiącym Jezusem i prosił o pociechę.

11/3 Ndz. III W.P. ROK B [III]

Wj 20,1-17; Ps 18; 1Kor 1,22-25; J 2,13-25 (lub czytania z Roku A)

Jezus przybył do Jerozolimy J 2,13

Syn Boży upodobnił się do mnie, by być mi pomocą w moich trudach i cierpieniach. Jakże nie miałbym z Nim współczuć i Jemu dziękować za to! Serce Jezusa szuka pociechy i nie znajduje jej.

12/3 Pn. III W.P. [III]

2Krl 5,1-15; Ps 41-42; Łk 4,24-30

Wyrzucili Go z miasta Łk 4,29

Są ludzie, którzy również nad zabawieniem swej duszy mało lub wcale nie czuwają; żyją z dnia na dzień, bez zastanowienia, narażają się na bliskie okazje grzechu, upadają, są pogrążeni we śnie duchowym i nie przygotowują się do najtrudniejszej chwili w życiu - śmierci, która często ich nieprzygotowanych zastaje. Do takich Zbawiciel skierowuje przestrogę: „Czuwajcie!”

13/3 Wt. III W.P. [III]

Dn 3,25.34-43; Ps 24; Mt 18,21-35

Pan ulitował się nad owym sługą, uwolnił go i dług mu darował Mt 18,27

Samo czuwanie nie wystarcza; potrzebna jest jeszcze modlitwa, która winna iść w parze z czuwaniem. O własnych siłach nie zdołamy zawsze czuwać, potrzeba ku temu pomocy z góry, którą winniśmy wyprosić przez modlitwę.

14/3 Śr. III W.P. [III]

Pwt 4,1.5-9; Ps 147; Mt 5,17-19

Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie Mt 5,17

W każdej tajemnicy Męki Pana Jezusa napotykamy Jego głęboką pokorę, która jest fundamentem wszystkich cnót. Bez pokory żadna cnota nie zachowa swojej piękności. Bez niej wiara popada w błędy, nadzieja – w zuchwalstwo, a miłość będzie tylko czczym dźwiękiem i mamidłem.

15/3 Czw. III W.P. [III]

Jr 7,23-28; Ps 94; Łk 11,14-23

Niemy zaczął mówić Łk 11,14

Pokora jest to ocena siebie na podstawie dokładnego i prawdziwego poznania. Pan Jezus znał swoją naturę ludzką, że jest niższa od natury anielskiej. Toteż mimo połączenia z naturą Boską w jednej Osobie boskiej, pokornie uznaje wyższość natury anielskiej i dlatego przyjmuje pociechę od ducha.

16/3 Pt. III W.P. [III]

Oz 14,2-10; Ps 80; Mk 12,28-34

Niedaleko jesteś od królestwa Bożego Mk 12,34

Wobec woli Bożej dusza może zająć dwoją postawę: albo będzie kierowała się czysto naturalnym światłem rozumu i wedle swej woli, albo zda się całkowicie na wolę Bożą we wszystkim, co staje w poprzek jego zamiarom.

17/3 Sob. III W.P. [III]

(ws.d.: św. Patryka, biskupa, † ok. 461)

Oz 6,1-6; Ps 50; Łk 18,9-14

Boże, miej litość, dla mnie grzesznika Łk 18,13

Nie wiem, czy będę żył długo, jakim będę cieszył się zdrowiem, czy mnie Bóg poprowadzi tą, czy inną drogą, gdzie umrę i w jakich okolicznościach. Wobec tego wszystkiego muszę zachować największy spokój. Wiem bowiem, że mnie nic nie spotka, czego Bóg od wieków nie przewidział i nie postanowił.

18/3 Ndz. IV W.P. ROK B [IV]

2Krn 36,14-16.19-23; Ps 136; Ef 2,4-10; J 3,14-21 (lub czytania z Roku A)

Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu J 3,18

Twój jestem, Panie, i do Ciebie jedynie pragnę należeć. Twoja jest dusza moja, rozum mój, wola moja i tylko Ciebie mam poznawać i miłować, jako pierwszy początek mój i odpoczniecie moje. Cześć Ci oddaję, Jezu, zhańbiony pocałunkiem Judasza! Wiem, które rany najbardziej bolą Twe Serce. Pochodzą one od Twych przyjaciół. Moja cnota niech będzie dowodem czci i pociechy dla Ciebie.

19/3 Pn. ŚW. JÓZEFA, Oblubieńca NMP [ś]

2Sm 7,4-5.12-14.16; Ps 88; Rz 4,13.16-18.22; Mt 1,16.18-21.24

Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus Mt 1,21

Z wyjątkiem rzadkich wypadków sprawiedliwej i koniecznej obrony, winniśmy się trzymać zasady chrześcijańskiej: siłą siły nie odbierać. Tej zasady trzymali się chrześcijanie pierwszych wieków. Tej zasady trzymajmy się i w naszych codziennych stosunkach z ludźmi, postępując z wrogami łagodnie, cierpliwie i z miłością.

20/3 Wt. IV W.P. [IV]

Ez 47,1-9.12; Ps 45; J 5,1-3.5-16

Czy chcesz wyzdrowieć? J 5,6

Nie w wichrze gwałtownym Duch Twój, Panie, ani w nawałnicy, nie w burzy grzmiącej, ani w szumie fali morskiej i rwącego potoku, ale w słodkim i rzeźwiącym szmerze łagodnego powiewu (por. 1Krl 19,12). Słodki i wdzięczny jest duch Twój, Panie; mocą Boskiej miłości przykułeś do siebie serca Apostołów, pociągasz do siebie grzeszników, a cnotliwych w dobrym utwierdzasz.

21/3 Śr. IV W.P. [IV]

Iz 49,8-15; Ps 144; J 5,17-30

Boga nazywał swoim Ojcem J 5,18

Kościół – jako Oblubienica Pana Jezusa – jest wiernym obrazem Jezusa pojmanego i podobnie zachowuje się ustawicznie wobec świata, który go wciąż prześladuje, wyśmiewa, pozbawia wolności lub ją ogranicza. Kościół nie chwyta za miecz, bo jego potęga spoczywa w woli Bożej, w ponoszeniu cierpień w modlitwie za tych, którzy go prześladują.

22/3 Czw. IV W.P. [IV]

Wj 32,7-14; Ps 105; J 5,31-47

A przecież nie chcecie przyjść do mnie, by mieć życie J 5,40

Stanę w duchu ze swymi drobnymi urazami i żalami przed znieważonym Zbawicielem i będę odtąd wyrozumiały na zniewagi, jakie mi chcący czy niechcący bliźni wyrządzają. Zachowam swobodę ducha i będę oszczędzał drugich, pamiętając, że jak kamyki w łożysku rzeki, tak charaktery ludzkie ocierają się i wygładzają, gdy się z sobą w życiu zderzają.

23/3 Pt. IV W.P. [IV]

(ws.d.: św. Turybiusza z Mongrovejo, bp., † 1606)

Mdr 2,1.12-22; Ps 33; J 7,1-2.10.25-30

Ja jednak nie przyszedł sam z siebie J 7,28

Jak słaby płomyk, wystawiony na wicher, gaśnie, tak zgasł popędliwy i porywczy zapał Piotra. Tak bywa z każdym niewyrobionym charakterem. Muszę badać siebie i nie ufać zbyt mocno swoim dobrym chęciom. Powinienem przede wszystkim otwierać głębię swej duszy łasce Bożej na gorliwej modlitwie.

24/3 Sob. IV W.P. [IV]

Jr 11,18-20; Ps 7; J 7,40-53

Nikt nie podniósł na Niego ręki J 7,44

Dotknij, Panie mą duszę promieniami miłosierdzia swojego! Niech ono stopi we mnie wszelkie pożądliwości doczesne i rozpędzi moje depresje duchowe! Niech życie moje nie będzie tylko bytowaniem kreta czy nietoperza, skoro świat ducha, który nam łaska Twoja otwiera, jest tak piękny, jasny i płodny.

25/3 Ndz. V W.P. ROK B [I]

Jr 31,31-34; Ps 50; Hbr 5,7-9; J 12,20-33

(lub czytania z Roku A)

A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie J 12,32

Wszyscy przyczyniamy się do zniewagi Zbawiciela w Jego ciele mistycznym, ilekroć obrzucamy Go brudem swych namiętności. Każdy grzech zawiera w sobie spotwarzanie obrazu i podobieństwa Bożego w człowieku. Chciałbym wynagrodzić Panu Jezusowi krzywdy Mu zadawane, przebłagać Go i sprawić Mu radość.

26/3 Pn. ZWIASTOWANIE PAŃSKIE [ś]

Iz 7,10-14; Ps 39; Hbr 10,4-10; Łk 1,26-38

Bądź pozdrowiona, pełna łaski Łk 1,28

Dzięki Ci, Najmiłosierniejszy Zbawicielu, żeś mnie widział w duchu w czasie krwawego pochodu do Piłata, żeś już wówczas przeniknął najskrytsze tajemnice serca mojego, żeś przewidział moje niewierności i upadki i przygotował na nie skuteczne środki zaradcze.

27/3 Wt. V W.P. [I]

Lb 21,4-9; Ps 101; J 8,21-30

Ja zawsze czynię to, co się Jemu podoba J 8,29

Dużo i ciężko obraziłem Cię, Panie, ale mocno ufam miłosierdziu Twemu! Krew Twoja i zasługi męki są mocnym fundamentem mojej ufności! Pomnóż ja we mnie, pomnóż miłość moją ku sobie! Pragnę ufać Ci i kochać Cię, jak nikt jeszcze nie ufał i nie kochał! Matko Miłosierdzia, uproś mi taka ufność i miłość!

28/3 Śr. V W.P. [I]

Dn 3,14-20.46-50.91-92.95; Dn 3,52-56; J 8,31-42

Jeżeli trwacie w mojej nauce, jesteście prawdziwie moimi uczniami J 8,31

Milczenie jest konieczne do zachowania skupienia. Pustelnicy udawali się na pustynię, by w milczeniu świętym lepiej modlić się i rozmyślać nad marnością wszystkiego na świecie oraz skuteczniej pracować nad zbawieniem swojej duszy. Jednakże pamiętać trzeba, że cnota milczenia nie na tym polega, by nic nie mówić, ale by to mówić, co potrzeba i kiedy potrzeba, z czego może być zbudowanie i pożytek.

29/3 Czw. V W.P. [I]

Rdz 17,3-9; Ps 104; J 8,51-59

Ojciec mój otacza mnie chwałą J 8,54

Nie w wodzie z Piłatem, ale w krwi Chrystusa Pana winienem się umyć, aby być czystym i niewinnym. Niech krew Twoja, Panie, będzie dla mnie błogosławieństwem, niech będzie ogniem oczyszczającym, niech będzie źródłem płodności dla mej biednej duszy.

30/3 Pt. V W.P. [I]

Jr 20,10-13; Ps 17; J 10,31-42

I wielu tam w Niego uwierzyło J 10,36

Na chrzcie świętym wyraziłeś na mej duszy piękność boskiego podobieństwa Twego, ale teraz to wspaniałe wyobrażenie zostało zaćmione i przekreślone. Biegnę więc do Ciebie, Lekarzu duszy mojej, i z ufnością błagam o miłosierdzie i odnowienie we mnie Twojego obrazu i podobieństwa. To odnowienie odbywa się w sakramencie pokuty, do którego postanawiam jak najlepiej się przygotować.

31/3 Sob. V W.P. [I]

Ez 37,21-28; Jr 31,10-13; J 11,45-56

…lepiej jest dla was, żeby jeden człowiek umarł za lud J 11,50

I ja popełniłem mnóstwo grzechów, których świat nie zna. Gdyby je znał, zacząłby słusznie mną pogardzać. Niejedno ukrywa się w mym wnętrzu, co nie przynosi mi zaszczytu. Jednoczę się więc z cierpiącym Zbawicielem i składam Mu podziękowanie, że za mnie znosi hańbę.