CALENDARIO / Calendario Cinquepani TR

01 mar 2017

Takvim: 03 Mart 2017

03 Mart 2017

1/3  ÇARŞAMBA  KÜL ÇARŞAMBASI

Yoel 2,12-18; Mez 50; 2Kor 5,20 - 6,2; Mt 6,1-6.16-18 [Ö]

Tanrı’yla barışın 2Kor 5,20

Rab bizi affetmeye, yeniden kabul etmeye, bize elini uzatmaya hazırdır; bizden sadece bunu kabul etmemizi istiyor. İsa hayatını, bizi, kendisi ve Baba’sıyla, affedilmiş olarak, tekrar birlik içerisine getirmek için sundu. Teşekkürler, İsa; sadece kalbimi alçakgönüllülükle açmamı, Kilise’nde sunduğun affını kabul etmemi ve sana teşekkür etmemi istiyorsun! Paskalya’ya doğru olan yolun başında, şimdi bunları yapmaya başlamak istiyorum.

2/3   PERŞEMBE  

Yasa 30,15-20; Mez 1; Lk 9,22-25 [IV]

Rab’bi sevmeyi buyuruyorum Yasa 30,15

Bu emir, her insanın arzuladığıdır: Sen bizden seni sevmemizi istiyorsun, Rabbim! Sevmek, senin yaşamındır, Kutsal Ruh’tur! Karem devresi yürüyüşümüzde, bize göstermiş olduğun yollar aracılığıyla yani dua ile, kardeşlere dikkat etmekle, nefsimizi yenmemize yardımcı olacak bazı fedakârlıklar ile kalbimizin kapılarını Senin Kutsal Ruh’una biraz daha açmaya çalışacağız; bu sayede seni tanıyacak, seni sevmemezlik yapmayacağız! 

3/3  CUMA 

Aziz Cleonicus, Eutropius ve Basilius, †308 – Amasya

Yeş 58,1-9; Mez 50; Mt 9,14-15 [IV]

Doğruluğunuz önünüzden gidecek  Yeş 58,8

Rab şöyle der gibi: ‘Bu tövbe ve pişmanlık döneminde, orucunu kabul ediyorum ama onun, bana ve kardeşlere karşı bir sevgi ifadesi olmasını arzuluyorum’. Kilisenin Babaları, alçakgönüllülük ve pişmanlığın, oruca her zaman eşlik etmesi gerektiğini söylerler. Kutsal Ruh, bu pişmanlık sürecinde bize bilgelik ve cömertlik bağışla!

4/3  CUMARTESİ  

Aziz Fotius ve 19 arkadaşı, † III–IV yy – İzmit

Yeş 58,9-14; Mez 85; Lk 5,27-32 [IV]

Sağlıklı olanların değil... Lk 5,31

“...hastaların hekime ihtiyacı var.” İsa yüreğimden, yeterince iyi olduğuma dair var olan inancımı al, çok günahlı olmadığımı ve sonuçta büyük hatalar işlemediğimi sanmama izin verme! Cesaretimin kırılması için değil, beni iyileştirmene izin vermem için günahlarımı ve ikiyüzlülüğümü bana göster. Gel ve sadece senin armağan edebileceğin yaşam yeniliğini bana ver!

5/3  PAZAR  1° N.H.D.  A Yılı  [I]

Yar 2,7-9; 3,1-7; Mez 50; Rom 5,12-19; Mt 4,1-11

Rab’be tapacaksın...  Mt 4,10

“...yalnız O’na kulluk edeceksin.” İsa, şeytan ona tapman karşılığında, sana her türlü hükümdarlık ve şanı vereceğine dair sözler veriyordu. Teşekkürler İsa, çünkü Sen o zaman, benim adıma da cevap verdin. Senin sayende Baba’ya olan güven dolu ve itaatkâr sevgimi benden almak isteyecek hiçbir “iyi” şeyi kabul etmemem için cesaretim ve kararlılığım oldu.

6/3   PAZARTESİ 

Aziz Evagrius, †378 – Istanbul’un Episkoposu

Lev 19,1-2.11-18; Mez 18; Mt 25,31-46 [I]

Güçlüyü kayırmayacaksın Lev 19,15

İsa, bize Tanrı’nın sevgi olduğunu gösterdi. O herkesi seviyor ama Onun da tercihleri var! Bugünkü İncil’de, bunların bizimkilerin tam zıttı olduğunu görüyoruz; biz büyükleri ve güçlüleri kaideye alıyoruz ve zayıfları görmezden geliyoruz; O ise, ekmeğe, güvene, söze, ilgiye, huzura, affa daha çok ihtiyacı olana daha da yakın oluyor: Onun ve bizim sevgimize nerede daha çok ihtiyaç varsa kendisini oraya çekilmiş hissediyor!

7/3  SALI 

Azize Perpetua ve Azize Felicita, şehitler, †202/203

Yeş 55,10-11; Mez 33; Mt 6,7-15 [I]

Göklerdeki Babamız...  Mt 6,9

İsa, bizi tatlılıkla duaya başlatıyor: “Baba...”! Dua edebilmek için güven dolu bu bakış çok gereklidir; başka söze çok gerek yoktur. Bu sözden, bu bakıştan geriye kalan her şey doğuyor; üzerime yağan sevgisini görüyorum, minnettarlık ve sevinçle O’na cevap veriyorum.

8/3  ÇARŞAMBA 

Aziz Teofilaktus, †845 – İzmit

Yunus 3,1-10; Mez 50; Lk 11,29-32 [I]

Herkes kötü yoldan vazgeçsin Yunus 3,8

Her birimiz, biraz da olsa, kendi zayıflıklarımızı, kendi günahlarımızı tanıma lütfuna sahibiz: Bunlar, egoizmden doğan davranışlardır, sevginin Tanrısı olan Baba ile pek uyumlu olmayan davranışlardır. Bu kutsal devrede, İsa’ya gözlerimizi çevirerek ve O’nun yardımına güvenerek, sadece Göksel Baba’dan gelen hayatı yaşamak istiyoruz. Böylece, gerçek sevinci tadacağız.

9/3   PERŞEMBE 

Kırk şehit askerler - Sivas

Est 4,17 n.p-r.aa-bb.gg-hh; Mez 137; Mt 7,7-12 [I]

Dileyin, size verilecek  Mt 7,7

Bu Paskalya’ya hazırlık devresinde, duaya daha sadık ve duada daha cömert olmaya çalışacağız ve Kilisenin önerdiği girişimlere, özellikle de Efkaristiya Ayinine katılacağız. Cemaat olarak en çok ihtiyaç içindeki kardeşler ve tüm dünya için şefaatte bulunduğumuzda, Baba sevgimizden memnun oluyor, bizi dinliyor ve dualarımızı kabul ediyor.

10/3  CUMA 

Hez 18,21-28; Mez 129; Mt 5,20-26 [I]

Senden davacı olanla çabucak anlaş Mt 5,25

İsa’nın bizi davet ettiği anlaşma, kin duyduğumuz ya da sevgi olmayan duygular beslediğimiz kişilerle barış içerisinde olmamızdır. Barış da, af ile inşa edilir. İsa’nın, Göklerdeki Pederimiz duasıyla bize öğrettiği gibi bu affımızla, üzerimize Baba’nın affını da çekiyoruz. Huzurlu kalple, barış içerisinde, affedilmiş olarak yürümek, daha hızlı ilerlemektir ve tüm topluma iyi meyve getireceği garantidir.

11/3  CUMARTESİ  

Aziz Pionius ve arkadaşları, †250 – İzmir

Yasa 26,16-19; Mez 118; Mt 5,43-48 [I]

Düşmanlarınızı sevin Mt 5,44

İsa, teşekkürler! Sen, Rab, bize, seninle aynı yaşamı, ilahi yaşamı, gerçek sevgi yaşamını yaşamamızı emrediyorsun. Sen bana sadece insan olmayı değil, her zaman herkesi seven, düşman tarafından yenilmiş insanları seven Baba’nın oğlu olmayı da bahşediyorsun! Aslında sevmemiz gereken düşmanlar şeytanın etkisi altında olan insanlardır.

12/3  PAZAR  2° P.H.D.  A Yılı  [II]

Yar 12,1-4; Mez 32; 2Tim 1,8-10; Mt 17,1-9

Kalkın, korkmayın  Mt 17,7

Başlangıçta dağda üç öğrenciye cennet sevincini tattıran ve sonra Tanrı’nın huzurunda hissettiklerinde onları korkutan tecrübe, İsa’nın onlara bağışladığı bir armağandı; insani olarak kabul edilmesi imkansız olan İsa’nın acı çekmesi ve ölmesi anını aşmalarına yardımcı olacaktır. Bu tecrübe, denenme sırasında onları İsa’nın yanında tutmaya yetmeyecektir ama dirilişinden sonra O’nun, Rableri olduğunun ve korkmadan ardından gidip dinlenilmesi gerekenin O olduğunun bir teyidi olacaktır.

13/3   PAZARTESİ 

Aziz Macedonius ve Modesta, †304 – İzmit

Dan 9,4-10; Mez 78; Lk 6,36-38 [II]

Rabbin Sözünü dinlemedik  Dan 9,10

Kutsal Ruh, bize bu armağanı sunuyor ve biz de bunu tecrübe ediyoruz; kişisel günahımız hakkında ve Cemaatimizinkinin de hakkında ışık veriyor. O’nu minnettarlıkla kabul edersek, O bir armağan daha veriyor; kurtarıcımız İsa’ya güvenle yaklaşma armağanını verir, O’nun sevgi ve af dolu kucaklamasıyla yenilenmemizi sağlar.

14/3  SALI 

Aziz Eutichius ve arkadaşları, †741 – Harran

Yeş 1,10.16-20; Mez 49; Mt 23,1-12 [II]

Kötülükten vazgeçin, iyilik etmeyi öğrenin  Yeş 1,16.17

Kötü olan nedir? İyi olan nedir? Günümüzün göreceli kültüründen dolayı iyi ve kötüyü ayırt edebilmek için objektif bir kıstas kabul edilmez; her şey insanın daima egoist içgüdüsüne bırakılmıştır. Biz ise bizi yaratan ve seven Tanrı’nın Sözü’nün geçerli kıstas olduğunu unutmak istemiyoruz; bu kıstas Kutsal Yazılarda nakarat gibi tekrarlanmaktadır: “Rabbin gözünde kötü olanlar.” Bizim için neyin iyi, neyin kötü olduğunu bilen, gerçekten O’dur, Yaratıcımızdır. Seni dinliyorum Baba, sana itaat ediyorum!

15/3  ÇARŞAMBA 

Aziz Loncinus, şehit, † I yy - Kapadokya

Yer 18,18-20; Mez 30; Mt 20,17-28 [II]

Büyük olmak isteyen... hizmetkâr olsun Mt 20,26

Sabah, eşi kalkmadan eşine kahve getiren kişi; en sevdiği oyuncağını küçük kardeşine veren çocuk veya zor köşeleri bile özenle temizleyen çöpçü ve tüm bunların, İsa’ya sevgi itaati içinde sevinçle yapılması... Bunlar, Tanrı oğlunu Baba’nın gözünde büyük yapan ufak şeylerdir çünkü Baba’nın, sevgi ve sunuş olan yaşamına katılmak demektir. Sevgi ile kendini sunmak Baba’nın yaşamına ortak olmaktır.

16/3   PERŞEMBE  

Aziz Julianus, †302 - Antakya

Yer 17,5-10; Mez 1; Lk 16,19-31 [II]

İnsanın gücüne dayanan, lanetlidir  Yer 17,5

Bu sözlerin gerçekliğini çok kez tecrübe ediyoruz! Ne zaman ki kendimi Rabbe, O’nun ihtiyatına ve bilgeliğine teslim edeceğime kendime güvenmeyi seçiyorum, o zaman sürekli bir “lanet” yaşıyormuşum gibi geliyor, yani sürekli korku, sıkıntı, heyecan yaşıyorum ve beni hiçbir şey mutlu etmiyor. “Ne mutlu Rabbe güvenen insana” diye devam eder Yeremya. O zaman kalbim barışı hissediyor ve sürprizlerini hazırlayan Rabbin ellerini sevinçle görüyor!

17/3  CUMA 

Yar 37,3-4.12-13.17-28; Mez 104; Mt 21,33-43.45-46 [II]

O'nu tutuklamak istedilerse de... Mt 21,46

“... halkın tepkisinden korktular.” Halk, İsa’da Tanrı’dan gelen bir şeyler olduğunu hissediyordu... Bugün hala böyle: İsa’nın önünde onun sevgisini hisseden, kalbini açıyor ve O’nu kabul ediyor; aynı şekilde egoizm ve gururdan kalbi sertleşmiş olan, kalbini kapatıyor. Baba, sadece alçakgönüllülere armağanlarını sunabilir! 

18/3  CUMARTESİ  

Mika 7,14-15.18-20; Mez 102; Lk 15,1-3.11-32 [II]

Tanrı’ya ve sana karşı günah işledim  Lk 15,21

Kutsal Ruh harikadır! Daha azını beklerken, kalbine bir ışık, bir söz, bir istek koyar... Kutsal Ruh, çok iyi bilinen ve sevilen bu hikayedeki kafasız küçük oğlana, bir anda Baba’ya karşı özlem hissettirir.

Kutsal Ruh’un gizli, gerçek ve güçlü bir şekilde çalıştığına inanıyorum! Bugün, değerli armağanlarının şefkatini tatmak için Sevgi Nefesi olan sende kalmaya çaba göstereceğim.

19/3  PAZAR  3° P.H.D.  A Yılı  [III]

Çıkış 17,3-7; Mez 94; Rom 5,1-2.5-8; Yh 4,5-42

Yemeğim, beni gönderenin isteğini yerine getirmektir Yh 4,34

Yemek, bizi besler, bize güç verir, bizi doyurur ve bize mutluluk da verir; istemediğimizde veya sevmediğimizde de yemek gereklidir. İsa için Baba’nın arzusunu yerine getirmek çok önemlidir, çünkü mutluluğu ve yaşamının anlamı budur. Kendisini tamamen sunması gerekeceğini bilmesine rağmen, her şeyden çok arzuladığı budur. Acı çekerken ve ölüm anında, İsa için çok acı olan o yemek, biz günahkârlar için Baba’nın sevgisinin bütün tatlılığını taşıdı.

20/3   PAZARTESİ  AZİZ YUSUF, Bakire Meryem Ana'nın eşi

2Sam 7,4-5.12-14.16; Mez 88; Rom 4,13.16-18.22; Mt 1,16.18-21.24 veya Lk 2,41-51 [Ö]

İbrahim umutla iman etti Rom 4,18

İbrahim ve İsrail’in tüm doğru kişileri gibi Aziz Yusuf için de iman bir yaşam deneyimidir. O, aslında attığı adımları, verdiği kararları, yaptığı seçimleri Rab’le ilişkisiyle belirliyor, O’nun sözünü itaatle gerçekleştiriyor.

Her baba için sessiz ve güçlü örnek olan Kilisenin Koruyucusu, Aziz Yusuf, kollarında taşımış olduğun, dua etmeyi ve çalışmayı öğrettiğin Rab İsa’yla daima birlikte yaşamamız için şefaatte bulun. 

21/3  SALI 

Azize Kalinis, şehit, †303 - Antakya

Dan 3,25.34-43; Mez 24; Mt 18,21-35 [III]

Sana güvenenler hayal kırıklığına uğramaz  Dan 3,40

Bir çocuk, belki de bir itaatsizlik sonucu kırılan oyuncağını, babasının ellerine güvenle koyar. Biz de aynı güvenle, günah yüzünden mahvolan yaşamımızı ve tüm dünyanınkini Baba’nın ellerine koyabiliriz: O, sevgide her şeye kadir Tanrı’dır; O, İsa’da ve Kilisesi’nde somut olarak bize yakındır.

22/3  ÇARŞAMBA 

Aziz Basilius, †362 - Ankara

Yasa 4,1.5-9; Mez 147; Mt 5,17-19 [III]

Rab her çağırdığımızda bize yakın olur Yasa 4,7

Evet, Baba da İsa ve Kutsal Ruh’un olduğu gibi bize her zaman yakındır; Aziz Pavlus, açık bir ifadeyle, “O’nda yaşıyor ve hareket ediyoruz; O’nda varız” diye söyler. Bir anne, kucağındaki bebek, ona baktığında, onu okşadığında, nasıl seviniyorsa, Baba da O’nun adını sevgi ile düşündüğümüzde veya telaffuz ettiğimizde mutlu olur; o zaman O, bize kendini daha da yakın hissettirir!

23/3   PERŞEMBE  

Aziz Domice ve arkadaşları, †300 - Diyarbakır

Yer 7,23-28; Mez 94; Lk 11,14-23 [III]

Benden yana olmayan bana karşıdır Lk 11,23

Hristiyan olup İsa’yı seven ve O’na ait olan bizlerin büyük bir lütfu var! Bu lütuftan dolayı, anlaşmazlık hatta düşmanlık ile karşılaşırsak, şaşırmayız; maalesef İsa’nın bir düşmanı var, bu, Rabbe yakın olan insanın da düşmanıdır. Bu düşman karşısında, sevgiyle, itaatle, duayla İsa’ya yakın olmak haricinde başka bir savunma yöntemi yok.

24/3  CUMA 

Hoşea 14,2-10; Mez 80; Mk 12,28-34 [III]

Komşunu kendin gibi seveceksin Mk 12,31

Yirmi yaşıma kadar, misyonerlerin yaptıklarını anlamıyordum: Barış içerisinde, çok sorun yaşamadan pek ahlak kuralı bilmeyen insanları neden gidip rahatsız etmek gerektiğini sorardım kendime... Ama İsa, sonsuz merhameti sayesinde kendi ve Babası’nın sevgisini gösterdi. İşte o zaman, gerçekten yaşamaya başladım; diğerlerinin de daha bu dünyadayken Rabbin sevgisini ve kurtuluşunu deneyimlemesini arzulamaya ve bunun için kendimi sunmaya başladım. Bugün de diğerlerini sevmeye, onlara İsa’yı armağan etmeye çalışacağım!

25/3  CUMARTESİ   MÜJDE BAYRAMI

Yeş 7,10-14; 8,10; Mez 39; İbr 10,4-10; Lk 1,26-38 [Ö]

Senin isteğini yapmak üzere işte geldim  İbr 10,9

Bu, tamamen Baba’ya yönelmiş olan Oğul’un kalbinde, ezelden beri yankılanan sözdür. Annemiz Meryem’in, Rabbin arzusunu açıklayan meleğe söylediği sözdür. Baba’nın, oğullarının ağzından ve kalbinden duymak istediği sözdür.

Meryem, yardımınla bu sözü kendi duamız olarak benimsemek isteriz; bunu bazen sevinçle haykıracağız, bazen sessizlikte fısıldayacağız; denenmede bile bunu kalbimizden çıkarmayacağız.

26/3  PAZAR  4° P.H.D.  A Yılı  [IV]

1Sam 16,1.4.6-7.10-13; Mez 22; Ef 5,8-14; Yh 9,1-41

Siz de mi Onun öğrencileri olmak istiyorsunuz? Yh 9,27

İsa’nın iyileştirdiği körün, onu sorgulayan Ferisilere yönelttiği bu ironik sorudan, onun özgürlüğü gözüküyor. Onların itirazları ve baskıları karşısında o özgürdür, çünkü İsa’nın, Tanrı’dan geldiğine emindir; bunu tecrübe etti. Şimdi yaşamı değişti, yeniden doğdu; hiçbir şey veya kimse onu Rabbinden ayıramaz.

27/3   PAZARTESİ 

Yeş 65,17-21; Mez 29; Yh 4,43-54 [IV]

Belirtiler görmedikçe iman etmeyeceksiniz  Yh 4,48

İsa, oğlunu iyileştirdiğin ve sevgi dolu sözlerini ilettiğin kralın yardımcısı ile birlikte, ben de sana tatlılığın ve büyük merhametin için teşekkür ediyorum. Bana bir belirti verdin ve seninle canlı bir ilişkiye girip, Sözünün üzerine kurulu yeni bir yaşama başladım... Sonuna kadar, seninle kesin olarak karşılaşana kadar senin muhteşem ve bazen zor olan yolunda yürüyerek, sana sadık kalabileyim, ey “imanımızın öncüsü ve tamamlayıcısı” İsa!

28/3  SALI 

Aziz Castor ve Doroteas, şehit - Tarsus

Hez 47,1-9.12; Mez 45; Yh 5,1-16 [IV]

İyi olmak ister misin? Yh 5,6

Bunu bana da soruyorsun, İsa! Ben de sana evet diyerek cevap veriyorum; özellikle ruhum hastalandı; severken ve kardeşlere hizmet ederken yavaşlıyor ve zorlanıyor... Beytesta havuzundaki hasta gibi bana da yardım edecek kimse yok! Senin oluşun ve Kilisenin var oluşu için teşekkürler; onda beni kabul ediyor, beni iyileştiriyor, yeniliyor, bana yaşama ve sevme sevinci veriyorsun!

29/3  ÇARŞAMBA 

Yeş 49,8-15; Mez 144; Yh 5,17-30 [IV]

Rab halkını avutacak  Yeş 49,13

Bu harika söz, İsa’da gerçekleşiyor! Gerçekten de Baba, sevdiği Oğlu’nu, bizi yönlendirmesi, doyurması ve teselli etmesi için gönderdi... Bize sadece, İsa’ya gitmek kalıyor; kalpte O’nunla olan samimiyeti arayarak, onun müjdesini dinleyerek ve yaşamaya çalışarak, kendisinin tamamıyla var olduğu Bedeni ve sürüsü olan Kilise’yi severek ve devamlılıkla katılarak O’na gitmek kalıyor.

30/3   PERŞEMBE  

Çıkış 32,7-14; Mez 105; Yh 5,31-47 [IV]

Buyurduğum yoldan hemen saptılar  Çık 32,8

Baba, kaç kez ben de seni üzdüm! Sen, İsa ve Kilisesi aracılığıyla birçok kez bana, kendimi sana ve senin arzuna emanet etmeyi kutsallık ve barış yollarını, senle birlikte olmanın derin sevincini ve kardeşlere hizmet eden gerçek sevgiyi gösterdin. Kardeşlerin de duaları sayesinde, beni affet, yeniden başlamamı sağla!

31/3  CUMA 

Bilgelik 2,1.12-22; Mez 33; Yh 7,1-2.10.25-30 [IV]

Öldürmek istedikleri adam bu değil mi? Yh 7,25

İsa, senin yaşamın tehlikede; düşmanların seni öldürmeye çalışıyor. Sen ise görevine devam ediyorsun, Baba’yı tanıtmaya devam ediyorsun: Baba’yı tanımak, her insana yaşam ve sevinç verir. Senin örneğin, bana da ışık ve güç veriyor; her zaman yaşamımı O’nun savunmasına bırakarak, Baba’nın hoşuna gideni yapmaya çalışacağım!