ME
NU

CALENDARIO / Calendario Cinquepani TR

01 apr 2021
Takvim: 04 Nisan 2021

04 Nisan 2021

1/4  KUTSAL PERŞEMBE

Son Akşam Yemeği Anısına Ayin

Çıkış 12,1-8.11-14; Mez 115; 1Kor 11,23-26; Yh 13,1-15  [Ö]

Onları sonuna kadar sevdi  Yh 13,1

 

Bu, İsa’nın Haçta ve Ekmekte bizim için kendini tamamen sunmasına kadar götüren en büyük sevgisini ifade eden Sözdür. Sevgi görevi zorlaşınca, bize de güç veren sözdür.

Teşekkürler, İsa, çünkü senin sözlerin gerçekten de “ruh ve hayattır”!

 

2/4  KUTSAL CUMA

Yeş 52,13 - 53,12; Mez 30; İbr 4,14-16; 5,7-9; Yh 18,1 - 19,42  [Ö]

Sen bir kralsın, öyle mi?  Yh 18,37

 

Evet Pilatus, İsa kraldır, fakat senin düşündüğün anlamda değil: korkma. İsa, Allah’ın hükümdarlığının kralıdır, O tüm insanları seven Baba’yı temsil eder ve Onun sevgisini gerçekleştirir. Kendisini haçta sunarak, severek ölerek, Allah’ın sevgisinin gerçekliğini gösteren kraldır. İsa, sen sevginin kralısın. Kralım ve kurtarıcım sadece sana itaat etmek istiyorum.

 

3/4  KUTSAL CUMARTESİ  [Ö]

Ölümün anahtarları bendedir  (Nakarat Vahiy 1,18)

 

İsa, mezarının yanında durup sana sessiz ve mütevazı şekilde tapıyorum. Sen, bendeki ölüm korkusunu yok ediyorsun! Baba, ölüm üzerindeki gücünü de sende gösterdi. Senin sözüne dayanarak, son gün beni de dirilteceğine ümit bağlıyorum. Hayatımda gerçekleştirmekte olduğun nice küçük diriliş ile zaten, o günün tadına şimdiden varmıyor muyum? Teşekkürler, İsa: beni mezarda dahi terk etmeyeceğine eminim!

 

4/4  PAZAR PASKALYA BAYRAMI  B Yılı  [Ö]

Hav 10,34.37-43; Mez 117; Kol 3,1-4 veya 1Kor 5,6-8; Yh 20,1-9 veya Mk 16,1-8 veya Lk 24,13-35

Rab gerçekten dirildi!  Lk 24,34

 

Biz de bu güzel habere inanmakta zorluk çekiyoruz, İsa’nın bütün öğrencileri gibi. Onlar önce boş mezarı sonra da Rabbin kendisini görmenin neşesine eriştiler. Biz onların tanıklıklarına inanıyoruz, zor, düşünülemez olduğu ve hayatlarını değiştirdiği için. Biz de inanmaya başlayınca, içimizde yeni bir hayatın doğduğunun neşesi ve kesinliği başlar.

 

5/4  PAZARTESİ Paskalya Haftası

Hav 2,14.22-33; Mez 15; Mt 28,8-15  [Ö]

Selam!  Mt 28,9

 

İsa bu selamı, kendisini Celile’den beri takip etmekte olan kadınlara yöneltmişti: mütevazı bir şekilde, sadakat ile Ona hizmet edip Onu sevmişlerdi. Mümkün olunca mezara giden de onlardır. Ve İsa ilk olarak onlara en güzel sürprizi yapar: dirilmiş, ebediyen canlı olarak kendilerine görünür! İsa’ya sunmuş oldukları sevgiden hiçbir zaman pişman olmayacaklar! Haleluya!

 

6/4  SALI Paskalya Haftası

Aziz Evtikes, †565 - İstanbul

Hav 2,36-41; Mez 32; Yh 20,11-18  [Ö]

Kadın, niçin ağlıyorsun?  Yh 20,15

 

O isimsiz ‘kadın’ belki de İsa’nın gelini Kiliseyi düşünmemizi mi sağlıyor? Ve onunla her birimizi? Kendi hayatını İsa’ya emanet edenler için artık ağlamaya gerçekten gerek kalmadı! Dirilmiş olan İsa ebediyen yaşar. Kendisini haçta sunması sayesinde, sevgisi ve ebedi hayat verme gücü sınır tanımaz! Haleluya!

 

7/4  ÇARŞAMBA Paskalya Haftası

Aziz Yahya De La Salle, †1719

Hav 3,1-10; Mez 104; Lk 24,13-35  [Ö]

Bizimle kal. Akşam bastırıyor  Lk 24,29

 

Şimdi her akşam, karanlık olsa da her zaman dirilmiş İsa’nın varlığıyla aydınlanacaktır. Belki yine yönümüzü kaybedeceğiz, yorgunluklarımız, haçlarımız olacak, fakat bizimle birlikte yürüyen İsa’nın bize aşıladığı umut ve yeni güç olacaktır. Haleluya! Yaşamımız artık Onun delinmiş ancak ölümü yenmiş olan ellerindedir. Haleluya!

 

8/4  PERŞEMBE Paskalya Haftası

Aziz Timoteus, Diogenus, Macarius ve Maximus, şehitler - Antakya

Hav 3,11-26; Mez 8; Lk 24,35-48  [Ö]

Size esenlik olsun!  Lk 24,36

 

Bu, basit bir selam değil, senin ölümünle bizim için kazanmış olduğun bir armağandır: Senin ebedi hayatınla, Allah’ın Oğlu hayatınla birliktir. Sana iman eden ve seni seven herkesle ben de İsa sana teşekkür ediyorum ve neşeyle “haleluya” diyorum.

 

9/4  CUMA Paskalya Haftası

Aziz Eupsichius, şehit †362 - Kayseri

Hav 4,1-12; Mez 117; Yh 21,1-14  [Ö]

Bu Rab’dir!  Yh 21,7

 

Evet, bizimle ilgilenen, unuttuğumuzda bile bize yakın olduğunu keşfettiğimiz, bir ananın, babanın, gerçek bir kardeşin sevgisiyle bize konuşan, sesi huzur ve umut veren, sözü hayal kırıklığına uğratmayan ve dinlemeye değer olan, Rab’dir. Hayat labirentinde, doğru yolu göstermeyi bilen ve içimizde gerçek hayatın şafağının sökmesini sağlayan sadece dirilmiş İsa’dır!

 

10/4  CUMARTESİ Paskalya Haftası

Aziz Makarios - Antakya

Hav 4,13-21; Mez 117; Mk 16,9-15  [Ö]

Gördüklerimizi anlatmadan edemeyiz  Hav 4,20

 

Mecdelli Meryem gibi Emmaus’tan dönen öğrenciler gibi havariler gibi bugün, aynı iki bin yıl önceki gibi kendi hayatında dirilmiş İsa’nın canlı mevcudiyetini deneyimlemiş olan, bunu anlatmadan edemeyecektir. Saygı duyacak, kimseye bir şey dayatmayacak, ancak kendisine armağan edilmiş olan hazineyi herkesle paylaşmak isteyecektir. İsa gibi ve İsa ile her varlık için bu lütfu arzulayacaktır.

 

11/4 PAZAR  2° P.D. B Yılı  [Ö]    “İlahi Merhamet Pazar Günü”

Hav 4,32-35; Mez 117; 1Yh 5,1-6; Yh 20,19-31

Beni gördüğün için mi iman ettin?  Yh 20,29

 

Sana ve kardeşlerdeki canlı varlığına güvenim azaldığı zaman, ben de Tomas gibi seni üzüyorum İsa: beni affet! Senin Paskalya zaferin sayesinde ben gerçekten iman edebileyim: acı çektiğim zaman, sevdiğimde, affettiğimde, yalnız olduğumda, seni görmesem de sen oradasın, kırılgan hayatımı ellerinin arasına almaya, onu sonsuzluğunla, sevginle doldurmaya hazırsın. Göksel Baba’nın merhameti İsa, sana şükürler olsun! Haleluya!

 

12/4  PAZARTESİ 

Aziz Sabas, şehit, †372 - Kapadokya

Hav 4,23-31; Mez 2; Yh 3,1-8  [II]

Senin Allah’tan gelmiş bir öğretmen olduğunu biliyoruz  Yh 3,2

 

Nikodim, İsa’nın Allah tarafından gönderilmiş olan bir öğretmen ve dolayısıyla dinlenmeye layık olduğunu tanıyarak ilk adımı attı. Aramatyalı Yusuf ile birlikte Onu mezara koyup, mahkumiyetini ve ölümünü tasvip etmediğini göstererek, bir adım daha atacaktır. Muhakkak ki Nikodim’in yolu İsa’nın dirilmiş olduğunu bilmenin neşesiyle devam etti: İsa’nın Rab ve kurtarıcımız olduğuna inanan bizlerin de aynı neşesi!

 

13/4  SALI  

Aziz Carpos, †252 –Akhisar

Hav 4,32-37; Mez 92; Yh 3,7-15  [II]

Yeniden doğmalısınız  Yh 3,7

 

Vaftiz sayesinde “yeniden” doğduk: Peder, Oğul ve Kutsal Ruh’un hayatına kabul edildik; sadece sevgi olan o Allah’ın evlatları olduk. Bu hayat bize “yukarıdan”, İsa’nın haçından, akmaya devam ediyor. Dün, mesela, beni incitmiş ve reddetmiş olan birini affedip onu sevmeye devam edebildim. Zor oldu, aynı doğumun da zor olduğu gibi, fakat sonra çok mutlu oldum. Teşekkürler İsa!

 

14/4  ÇARŞAMBA 

Hav 5,17-26; Mez 33; Yh 3,16-21  [II]

Allah dünyayı o kadar çok sevdi ki... Yh 3,16

 

‘... biricik Oğlu’nu verdi.’

Armağan olan bu Paskalya günlerinde, iyi Baba, senin sonsuz sevgini kutluyoruz; bize, günah ile kaybettiğimiz hayatı geri vermek için sen sevgili Oğlunu verdin. Sen bugüne ve yarına ait günahı ve ölümü de yenebilir, hayat verebilirsin! Gizem büyük olsa da inanıyorum Baba! Kendimi çok küçük hissetsem de umuyorum! Neşende yaşayarak bunu sana kanıtlamak istiyorum!

 

15/4  PERŞEMBE 

Aziz Crescens – Demre

Hav 5,27-33; Mez 33; Yh 3,31-36  [II]

İnsanları değil Allah’ı dinlememiz gerekir  Hav 5,29

 

Seni ters yöne doğru iten ve hatta neredeyse zorlayan insanlardan çok, Tanrı’nın sözüne itaat etmek elbette kolay değildir; içsel güce, sana refakat ve yardım eden birinin desteğine ihtiyacın vardır. Hadi cesaret, yalnız değilsin: Kilisede sana yardım edecek biri hazırdır. Tanrı’nın sözüne itaat etmek zor olabilir, ancak bundan asla pişman olmayacaksın.

 

16/4  CUMA 

Hav 5,34-42; Mez 26; Yh 6,1-15  [II]

İsa başını kaldırıp...  Yh 6,5

 

İsa başını kaldırıp”: Daima Baba’ya yönelen ve kendini Ona sunma fırsatlarını kaçırmayan İsa, o anda bakışlarını yukarı doğru çeviriyor. Ve işte, “büyük bir kalabalığın kendisine doğru geldiğini gör”: İsa biliyor ki Baba her şeyi görür, her şeyi ayarlar. O büyük kalabalığı, Baba tarafından gönderilmiş olarak karşılıyor; maddi imkanlardan endişe etmiyor, sevgide her şeye kadir olan Baba’yı haykırıyor.

 

17/4  CUMARTESİ 

Aziz Petrus ve Hermogenes, Antakya’nın şehitleri

Hav 6,1-7; Mez 32; Yh 6,16-21  [II]

Korkmayın, benim!  Yh 6,20

 

Bu sözün ne kadar da güzel İsa! Onu kalbimde gerçek bir Paskalya armağanı olarak muhafaza etmek istiyorum. Hiçbir korkmamam gerekiyor, çünkü sen varsın: beni seven sen, benim iyiliğimi isteyen ve sağlayabilen sen, benim kurtuluşumu isteyen sen. Senden korkmak, seni uzak tutmak istemek, benim ve senin düşmanının işidir! Onu dinlemek istemiyorum, asla!

 

18/4 PAZAR  3° P.D.  B Yılı  [III]

Hav 3,13-15.17-19; Mez 4; 1Yh 2,1-5; Lk 24,35-48

Ellerime, ayaklarıma bakın; işte benim!  Lk 24,39

 

Sen, İsa, dirildin! Sen ki benim için haçta çarmıha gerildin; sen ki yeryüzüne yargılamak için değil kurtarmak için geldin; sen ki bir ana gibi ve bir anadan fazla beni anlıyorsun, koruyorsun, beni seviyor ve affediyorsun... İşte sen İsa, ebediyen yaşıyor, hiç ölmüyorsun; her anda yanımda ve içimdesin! Hiç kimse neşemi kaçıramayacaktır: teşekkürler İsa!

 

19/4  PAZARTESİ 

Aziz Georgius, †814 – Yalvaç

Hav 6,8-15; Mez 118; Yh 6,22-29  [III]

Doyduğunuz için beni arıyorsunuz  Yh 6,26

 

O kalabalık gibi bugün de birçok kişi, zorluk veya ihtiyaç içerisinde olduklarından İsa’ya yaklaşırlar. Ancak, o zaman olduğu gibi bu, Onu tanımamız ve kendisiyle bir çıkar ilişkisi değil de bir iman ilişkisi kurmamız için ilk adım olabilir. İsa, seni dinlemek, nasıl yaşayacağımı bilmek, sana teşekkür etmek ve Baba’nın arzusunu gerçekleştirmek için arıyorum.

 

20/4  SALI 

Aziz Theodorus Trichinas, †350 – İstanbul

Hav 7,51 - 8,1; Mez 30; Yh 6,30-35  [III]

Bana iman eden asla susamaz!  Yh 6,35

 

Beni sevenleri aldatmayacağım; onları İsa’ya yönlendireceğim. Sadece Onda hayat, neşe ve sevgi tokluğu bulacaklardır. Bunu sadece sözcüklerle değil dua ile de yapacağım; özellikle de İsa’nın bana öğretmiş olduğu kısa ancak etkili duayla: “İşte buradayım Baba!”

 

21/4  ÇARŞAMBA 

Hav 8,1-8; Mez 65; Yh 6,35-40  [III]

Son günde onu ben dirilteceğim  Yh 6,40

 

Bu inanmakta olduğumuz İsa’nın vermiş olduğu sözdür, çünkü biliyoruz ki kendisi ölümü deneyimledi ve yendi. Baba, kendi dolu ve ebedi hayatına katılımı herkese sunmak istiyor ve bu yüzden, yolu bize açması için İsa’yı gönderdi. Bu, açılmış olan ancak dayatılmamış bir yoldur: bu yolu seçmek ve İsa’yı izleyerek bu yolda yürümek her birimize düşen bir karardır.

 

22/4  PERŞEMBE 

Aziz Agapitus, Papa, †536 – İstanbul

Hav 8,26-40; Mez 65; Yh 6,44-51  [III]

Vereceğim ekmek benim bedenimdir  Yh 6,51

 

Allah olan İsa, sen insan oldun, benimki gibi bir beden aldın. Bunu benimle birlik olmak, beni tamamen senin içine kabul edebilmek için yaptın. Böylelikle, küçük, yoksul, ölümlü olan bana ebedi hayatı armağan edersin. Sana tapıyorum, teşekkür ediyorum, seni seviyorum ve şöyle haykırıyorum: haleluya!

 

23/4  CUMA 

Aziz Georg, şehit, †303

Hav 9,1-20; Mez 116; Yh 6,52-59  [III]

Bedenimi yiyen aracılığımla yaşayacak  Yh 6,57

 

Yediğimiz besinler bedenimiz için fiziksel enerjiye dönüşür. Besinimiz İsa olursa ve dolayısıyla kendisi bizim hayatımız olursa, kimin için yaşayacağız? Bizdeki Onun mevcudiyeti ile, ebedi dediğimiz, ilahi hayatı alırız. O halde tüm yapacaklarımız sadece bir “teşekkür”, sadece “Efkaristiya” olacaktır.

 

24/4  CUMARTESİ 

Aziz Anthimus, †303 – İzmit

Hav 9,31-42; Mez 115; Yh 6,60-69  [III]

Sen Allah'ın Kutsalı’sın  Yh 6,69

 

“Allah’ın Kutsalı” ünvanı, İsa’nın tek gerçek Allah’ı tamamen bize tanıtan olduğunu ve Peder Allah’ın, İsa aracılığıyla bize göründüğünü ifade eder. İsa’da diğer insanlardan farklı olarak, Peder’in belirmesini engelleyen ve sınırlayan günah yoktur. İsa’da Allah sevgisi, tamamen mevcuttur, hatta Onda vücut bulmuştur. Başka kime gidelim ki? Ebedi hayat sözleri sadece Ondadır!

 

25/4 PAZAR  4° P.D.  B Yılı  [IV]

Hav 4,8-12; Mez 117; 1Yh 3,1-2; Yh 10,11-18

Bunun için Baba beni sever  Yh 10,17

 

İsa, bugün seni Çobanımız olarak kutluyoruz! Sen, bizim sadece Baba’nın sevgisinin önemli olduğunu anlamamızı sağlıyorsun. Ona layık olabilmemiz için sen bizi kabul ediyor, bizi kurtarmak için hayatını sunuyorsun. Senden öğrenmek istiyorum; kardeşlerimi sadece senin sevgin için seveceğim, sana neşe vermek için. Sadık kalacağım; nankörlük ve anlayışsızlık ile karşılaştığımda da.

 

26/4  PAZARTESİ 

Aziz Basileus, †320 – Amasya

Hav 11,1-18; Mez 41-42; Yh 10,1-10  [IV]

Ben koyunların kapısıyım  Yh 10,7

 

Koyunlar ağılın kapısından beslenmek için çıkar ve güvenli bir yerde durmak için ağıla geri dönerler. Bana sadece İsa hayat verir, kendisinin söylediği gibi “bolca hayat”, dolu ve ebedi bir hayat. Onunla kalmam ve Onu izlemem için bana yardımcı olan, “hırsız ve haydut” değildir; Ona güvenmeme ve itaat etmeme engel olanlar hırsız ve hayduttur.

 

27/4  SALI  

Aziz Yuhanna, †885 - Marmara

Hav 11,19-26; Mez 86; Yh 10,22-30  [IV]

Onlara sonsuz yaşam veririm  Yh 10,28

 

İsa’nın kuzuları böyle ayırt edilirler: Onlar şimdiden “ebedi hayatı” yaşamaktadırlar; incindikleri zaman affederler, şiddet gördüklerinde kutsarlar, acı çektiklerinde sabreder ve kendilerini sunarlar; acı çekenleri gördüklerinde üzülür ve yardıma koşarlar. Her birinin gözünde, sevginin neşesi görülür.

 

28/4  ÇARŞAMBA  

Aziz Eusebius ve Caralampos, şehitler - İzmit

Hav 12,24 - 13,5; Mez 66; Yh 12,44-50  [IV]

Bana iman eden, karanlıkta kalmasın  Yh 12,46

 

İsa, tapınakta büyük bir kalabalığın önünde yüksek sesle dünyaya ışık olarak, kendisine inananların karanlıkta kalmaması için geldiğini belirtir. Bu, kendisini beğenenlerin gurur dolu küstahlığı değildir, kurtarmak isteyen sevgidir ve İsa bunu kendi hayatını sunarak gösteriyor. Teşekkürler, İsa, bana kendini tanıtarak, hayatımı aydınlattın, değiştirdin, doldurdun!

 

29/4  PERŞEMBE  Sienalı Azize Katerina, † 1380

1Yh 1,5 - 2,2; Mez 102; Mt 11,25-30  [Ö]

Boyunduruğuma girin  Mt 11,29

 

Bazıları, Kilisenin öğretilerini bir ortaçağ baskısı olarak görür. Ancak bunlar, dünyanın boyunduruğunun baskı ve köle ettiğinin, acı çektirdiğinin farkına varmazlar. Bunun farkına varmak için gereken ışığa, İsa’nın sevgisini deneyimlediğimizde ulaşırız. Onu tanımak, kalbi hür kılar, kalpten neşe, barış, metanet ve sevme arzusu fışkırır. Azize Katerina, bunu sen bize gösterdin.

 

30/4  CUMA 

Aziz Diodor ve Rodopianus, şehitler, †303 - Afrodisias

Hav 13,26-33; Mez 2; Yh 14,1-6  [IV]

Yol, gerçek ve yaşam ben'im  Yh 14,6

 

Bu ifadeyi İsa kendisi için değil, benim için söyler; yolumu, seçimlerimi yönlendirmek için insan zihninde tatmin edici cevapları bulunmayan varoluş ile ilgili birçok soru işaretine cevap olmak için beni gerçekten yaşatmak için.

Teşekkürler İsa: beni Baba’ya yönlendiren, Onu tanımamı sağlayan, Onun hayatına katılmamı sağlayan Baba’nın sevgisisin.

In primo piano